De Puurse driedaagse zijn zo een beetje een laatste voorbereiding voor de Dodentocht welke vertrekt op 11 augustus op het marktplein te Bornem, zie ook www.dodentocht.be , deze tocht over 100 km is zo stilaan wereldberoemd aan het worden, volgens mijn inziens is het een beetje uit zijn voegen aan het groeien maar dat is een persoonlijke mening en niemand hoeft het hier mee eens te zijn. De Puurse Driedaagse gaan van vrijdag tot en met zondag, de grootste afstanden zijn hier op vrijdagnamiddag 21 kilometer en zowel zaterdag als zondag 42 kilometer, kleinere afstanden zijn nog altijd mogelijk, dus iedereen kan hier aan zijn trekken komen.
Ik en Ludo hadden afgesproken om op vrijdagnamiddag deel te nemen aan de 21 kilometer, kwestie van een ferme opwarming te hebben voor wat in het weekend nog komen ging. Na de inschrijving gingen we dan op weg wat de "bloemkooltocht" zou moeten zijn, het is hier de streek van de koolsoorten en ook prei, savooi, spruiten, venkel en nog van die welsmakende groenten , dus die naam was zo een beetje vanzelfsprekend, alleen verging het ons zo een beetje als met die aardbeien, geen bloemkool gezien dus maar daar waren we nu ook niet zo speciaal voor gekomen en het kind moet een naam hebben, dus geen probleem de kilometers waren er en daar kwam het tenslotte op aan.
Een beetje druilerige regen bij het vertrek maar na een kwartiertje stappen was dat al vergeten en werd het nog mooi weer met een aangename temperatuur maar toch een stijve bries en zeker aan de waterkant en die vind je hier alom, zoals de Vliet, de Schelde en het zeekanaal Brussel - Schelde. Hier vind men nog die typische dorpjes waar men nog een bijnaam draagt en waar iedereen iedereen kent.
Van Puurs ging het vervolgens via Eikevliet, Wintam, Hingene en Weert terug naar Puurs. In Wintam was een controlepost en van daar via de dijk van het Zeekanaal richting Hingene te stappen, aan de overzijde lag Schelle, we hadden enkel de overzet te nemen, 1,5 km te stappen en we waren thuis maar nu moesten we de pijltjes volgen naar Puurs. Bij aankomst aldaar begon toch al stilaan de duisternis zich met het gebeuren te moeien, nog even een drankje en dan naar huis want ik wou op zaterdag vertrekken voor de 42 kilometer en dan kan een beetje dodo doen nooit geen kwaad, een douche zou goed doen.
Het beeld ter nagedachtenis van de binnenschippers te Wintam.
7 opmerkingen:
En? Neem jij deel aan die fameuze Dodentocht, of is dat een beetje teveel van het goede?
@ smiling cobra, neen daar doe ik voorlopig niet aan mee, een 50 km is voldoende, het moet plezant blijven en trouwens er zijn nog veel andere tochten van 100 km hier in Belgiƫ, je zou er van versteld staan, binnen 2 weken is er nog een in Lichtaart. Als ik het doe moet ik zeker zijn dat ik het volbreng en 42 km uitstappen op 6 uut is niet mis zeg ik. Relaas van de 42 morgen.
@ smiling cobra, ik heb daarstraks de wereld een beetje omgedraaid, het moet zijn uitgedaan in 7 uur, een gemiddelde van 6 km/uur en niet omgekeerd, anders had ik moeten lopen.
Ziet er een leuke wandelroute, streek uit.
Amaai, 42 km stappen: chapeau. Ik heb ooit de omloop van Kluisbergen meegestapt, de route van begin de 20 km en dat voelde ik toch al hoor.
@ pierre du coin, die heb ik dit jar ook gedaan, is te lezen in hoe 25 er 32 werden.
@ buddha, dat is het zeker, dat waren daar vroeger allemaal kleine vissersdorpjes, het bezoeken waar en niet zo ver, ook voor jou niet.
Een reactie posten