Als wij, nu al allemaal al een hele tijd vijftigplussers (zoals ze ons nu noemen, niet meer senioren of ouderlingen), de leeftijd van 100 jaar willen bereiken , moeten we sterker in ons schoenen staan dan ooit, want:
Als de jeugd moe is, is ze aan vakantie toe.
Als wij moe zijn, zegt men "ze takelen af".
Als de jeugd bezwaren maakt, heeft zij een uitgesproken mening.
Als wij bezwaren maken, hebben we het niet begrepen.
Als de jeugd iets vergeet, hoor je hun zeggen "ik heb het waanzinnig druk" gehad.
Als wij iets vergeten, zegt men "dat is de ouderdom".
Maar wij ouderen zijn overlevers, kijk maar naar de veranderingen die wij hebben
meegemaakt, meebeleefd én overleefd:
Wij werden geboren vóór dat er sprake was van televisie, diepvries, flitscamera's, creditcards, computers, afwasmachines, microgolfovens, inductieplaten, droogkasten en stoomstrijkijzers.
Wij trouwden eerst en woonden dàn samen zonder kennis van zaken en zonder ondervinding (allez, dat was bij mij toch het geval).
Wij werden geboren vóór er huismannen waren of deeltijdse banen, kinderdagverblijven, brugpensioenen, groepstherapieën, samenlevingscontracten of generatiepacten.
Wij hadden nooit gehoord van jongens met piercings, van bom-moeders en van H5N1.
Wij waren er al vóór de E40, de B747 jumbo, de shuttle en de TGV.
Wij gebruikten alleen een geheugen met hersencellen; nu hebben we daarvoor nog RAM en ROM en geheugens met Harde Schijven vol Mega- en Gigabytes.
Toen betekende "Made in Japan" nog rommel.
Een i-POT(D) was bij ons een stoofpotje om een ei in te koken.
Wij dansten op 45 en 33 toeren platen, nu heeft men CD's , DVD's en MP3's.
Konijnen en andere zoogdieren aten nog selder, nu beschikken wij voor hetzelfde effect Viagra en Vibrators.
Aids was het Engels woord voor helpers.
Een relatie had te doen met zaken en niet met een bed.
Wij zaten nog buiten op de stoep met buren te praten, nu gebruiken we E-mail om elkaar iets te vertellen, zo mogelijk en meer en meer met een webcamera.
Wij hadden nog een kodakske met zwart-wit film, nu nemen ze kleurenfoto's met een GSM die ze dan versturen met Bluetooth of ze gebruiken al een Blackberry pda.
Het galènepostje met koptelefoon is een homestudio met surround klank geworden.
De facteur bracht nog te voet de krant op zondag en de gratis gazet met de uitslag van de Ronde van Vlaanderen werd uit een vliegtuig van Het Volk naar beneden gesmeten, nu krijgt men 's zondags de uitslag op de PC van uit de website van de kranten.
Wij wisten niet wat geld uit de muur halen was of brood uit de automaat.
Vroeger hadden wij een afspraak met ons lief, nu is dat een "dating" met een "babe".
Als ge nu iemand naar de maan wenst, kan het zijn dat hij er echt naar toe gaat.
Wij noemden het nieuws op de radio nog "het gesproken dagblad", nu slaat men ons om de oren met digitale radio DAB en hoogdefinitie televisie HDTV.
De kleur "roze" had met baby’s te maken en "homo" betekende ‘mens’.
Wij waren nog bij de scouts of bij de chiro en jongens deden nog troep, nu moet de jeugd zich afreageren als hooligan op de voetbal of door een joint op te steken.
Wij zijn de laatste generatie waarbij men een man moest hebben om baby’s te krijgen.
Wij keken vroeger op een landkaart om de weg te zoeken, nu gebruiken ze een GPS. En vrienden, wij zijn ook al die toer ingeslagen , wij kijken ook op een scherm en luisteren ook naar een elektronische stem om thuis te geraken.
5 opmerkingen:
Ja, zo had ik het allemaal nog niet bekeken. De mooiste vind ik wel dat je, als je iemand naar de maan wenst, kans hebt dat hij er ook werkelijk heengaat. Leuk!
Beschouw het maar als een compliment, maar ik had nooit gedacht dat je een vijftigplusser bent!
@ xixarro, een compliment dat ik graag aanneem, we zijn er zelfs al een paar jaar over, (over de 50 natuurlijk).
Wat een mooie contrasten, máár we zijn wel met de tijd meegegaan.
@ marius, en niet afgeven is de boodschap.
Een reactie posten