Na een gedane dagtaak kom ik huiswaarts, maar zoals verwacht is het een puinhoop op de Brusselse grote binnenring. Ik neem dan een binnenweg en verlaat de ring in Asse om langs daar mijn weg te vervolgen richting Antwerpen.
Ik rijd vandaar via Relegem naar Wemmel, langs het centrum van Wemmel terug even de ring op en zo langs Strombeek. Vandaar sla ik rechts af naar de A 12 en kom dan langs de Nationale plantentuin in Meise. Even voorbij de hoofdingang hoor ik in de storm een droge dorre knak, ik kijk in mijn spiegel en zie de boom aan mijn linkerkant vallen waarvan nog enkele takjes mijn kofferdeksel raken, maar zonder erg. Hoe één seconde vroeger of later over een mensenleven kan beslissen. Met de daver op het lijf en het poepje open en toe, geraak ik zonder verdere problemen thuis.
Je zal dan denken, het ergste is voorbij, maar Murphy was is in de buurt en dat is nooit goed. Juist 2 uur later zijn ze er op ons dak met een pan vandoor, en het was in onze straat niet de enige. gelukkig tussen 2 stormwinden door een reserve kunnen steken en hopen dat het nu een beetje rustiger mag worden.
9 opmerkingen:
benauwelijk!
Je ziet er de beelden van op televisie en je denkt: het zou toch juist moeten passen dat mij zoiets overkomt. Maar soms past het juist en jij hebt heel veel geluk gehad met die ene seconde.
@ maxentia de beauvais, dat is inderdaad het minste wat je er kan van zeggen.
@ smiling cobra, wel nu denk ik van "het zal mijn tijd nog niet geweest zijn".
Brrr ik zou direct wat rapper rijden denk ik :| brrr
heb ik wat verkeerd gezegd? omdat mijn reactie niet verschijnt?
@ caroline, ik vrees dat ik dit als enige reactie heb ontvangen, dus hebt u zeker niets verkeerd gezegd.
@ comicsken, ik denk dat ik juist hard genoeg gereden heb, iets trager en ik was er onder beland.
Brrr. Wat een akelige gebeurtenis. Je was de dood te slim af ;) (zoals in die ene film...eum hoe heet die weer?)
Een reactie posten