Hoezo aardbeien, waar aardbeien ?

Zondag 25 juni ll. was er voor de wandelaars en liefhebbers van aardbeien een buitenkans weggelegd te Meerle – Kampenhout, op een boogscheut van de Belgisch – Nederlandse grens. Deze streek in een bosrijk gebied met een uitgesproken zandige grond is de uitgelezen plaats voor de aardbeienteelt, zo was er te zien in de uitleg van Marching, voor de niet wandelaars onder u is dit boek zowat onze bijbel, hierin vinden we alle wandelingen van het ganse jaar die in Vlaanderen plaats vinden.
Het artikel sprak als volgt "Grensoverschrijdende tocht met een wisselend parcours door bos en tussen aardbeienvelden en glazen kasten". Als dat als lekkerbek niet veelbelovend klonk. Vermits men in het weerbericht sprak van een warme dag met in de namiddag zware onweders waren we vroeg genoeg op weg voor onze geplande 20 kilometer. Na een opwarmertje door het bos was de eerste controlepost een pracht van een manege, een drankje en een hapje en op weg voor een smaakvolle aardbeientocht want dat was de naam van de wandeling. Na een lus van 8 kilometer en een passage door een steenbakkerij van gevelstenen kwamen we terug op de manege.
Op onze verdere strooptocht naar het rode lekkers hebben we zowat alles gezien, enorme velden met maïsplanten, steenbakkerijen, ondergelopen kleiputten die waarschijnlijk in het verleden uitgeput raakten zoals in de Rupelstreek, borden tegen het verder ontginnen van kleigrond in de omliggende weiden en velden, bos en hei, maar in de verste verte geen glazen kast, laat staan een aardbei.
Naarmate het verder naar de middag ging, zo werd het meer en meer duidelijk dat die mannen met hun grote flitslamp en hunne grote trommel van plan waren om er van te katoen te gaan geven.
Om 13 uur zat onze tocht erop en ja hoor, hier stond zowaar een kraampje, en wat was er te koop, juist ja, aardbeien. Dus toch nog aardbeien gezien en gekocht en gegeten.
Op ongeveer een kilometer van huis was het dan zover, de sluizen gingen open maar gelukkig in de Rupelstreek bleef het bij wat watergeplens en geen onweer. Hoe kon het anders, die kerels met die flitslamp en diene grote trommel zaten in Meerle aardbeien te snoepen.