De Filantroop (deel 7)

Na alle voorgaande schrijvers, uitgevers of doorgevers heb ik het geschenk doorgestuurd gekregen van http://pierreducoin.blogspot.com en ik zal met veel plezier deze opdracht tot een goed einde trachten te brengen, voor onze opvolgers zijn de voorgaande te lezen op http://micky-oao6.blogspot.com en graag zou ik pen en papier doorsturen naar http://sofie-sportfanaat.blogspot.com , veel geluk en inspiratie toegewenst.

MURPHY.


Terwijl Maxim zat te mijmeren schoof Vermassen het verslag over het tafeltje van de combi naar de bedrijfslijder met een tronie die er duidelijk op wees dat hij er het zijne van dacht, waar was de tijd van Maxim’s vader als grote man van het toen nog zo kleine bedrijfje. Het was onder zijn kundige leiding groot geworden tot dit verwaande nest eens ging tonen hoe je de zaken moest regelen, de meeste werknemers waren uit de stad toegestroomd want het zoontje kakte op de inwoners van het dorp, met zulk gepeupel bak je toch nooit brood was zijn leuze. De inspecteur tikte met zijn vinger op het verslag omdat Maxim ergens ver weg leek, hij nam zijn gouden pen en tekende het papier met een elegantie al was dat het gedroomde contract.


Op het marktplein kwam de Audi van Philip met gierende banden tot stilstand, hij stapte uit en sloot de wagen, even verder was het kroegje waar Maria de plak zwaaide, het was in "De Hete Gevel" waar hij na zijn slavenwerk al eens een koffie of een pint kwam drinken voordat hij naar huis vertrok om daar dan weer onder de plak te belanden, het leven was hem zeker niet goed gezind geweest tot nu toe, maar daar ging nu verandering in komen, daar zou hij voor zorgen, een man als hij die zet je zo maar niet ongestraft op straat na 18 jaar. Hij begroete de bazin met een bevooroordeeld knikje en bestelde een donkere Leffe, het was nog maar 11:00 uur maar nu kon hij dat verdragen, er klonk Hardrock muziek uit de installatie en ondanks zijn net pak kon hij dat genre wel smaken, het was "Flash in the sky" van "Double Diamond" een groep waar hij verzot op was. De titel scheen hem heel toepasselijk voor het ogenblik.


Twee straten verder was Alfons zich aan het scheren toen hij de klap hoorde en als brandweerman van beroep betekende zo een geluid dat er zich onheil aan het voltrekken was, zijn beroepseer haalde het op het afkeurende gedrag van zijn halve trouwboek maar door de ietwat verzuurde toestand waarin hun huwelijk zich momenteel bevond kon hem dat geen ene moer schelen, er konden levens in gevaar zijn en die waren voor hem heilig. Met een snoet waarvan de linkerkant nog onder de scheerschuim zat haastte hij zich de straat op waar een grote rookpluim de plaats van de ramp verraadde. Aan de poort stond het grootste gedeelte van het personeel bang af te wachten wat er nu verder moest gebeuren, hier werd hij gestopt door Julien die nu toch tot het besef gekomen was dat hij hier de bewaker was en er hem door de politie opgedragen was niemand toe te laten uit veiligheidsredenen, de ravage overziend dacht Alfons dat dit ongeval of wat er gebeurd was er ooit eens moest van komen. Hij kon hier toch niets doen en was reeds huiswaarts gekeerd toen de tweede klap volgde die een schok van graad 4 op de schaal van Richter waard was, Hij schoot op een loop waar Gaston Roelants in die tijd jaloers zou op geweest zijn en dacht bij zichzelf, zulke twee klappen is zelfs van het goede teveel voor Murphy hier zijn grotere machten aan het werk.