Een hobby werd een passie, en hier zal ik trachten op regelmatige basis mijn belevenissen te herbeleven in woord en beeld. Tracht het leven niet te leven maar te beleven.
10.7.06
Even op de boerentoer.
Deze titel is zeker geen verwijt aan wie dan ook want ik heb een groot ontzag voor deze in mijn ogen zware stiel, het is dan ook niet te verwonderen dat deze stiel op sterven na dood is in Vlaanderen. Neen het is enkel een kwestie dat het kind nu eenmaal een naam moet hebben wil het kunnen gedoopt worden. De wandeling die ik met mijn vaste begeleider Ludo (van het gele terrasje, weet je nog) was in Wiekevorst gelegen, een deelgemeente van Heist-op-den-Berg, afstand die we gingen afleggen, 20 kilometer, de wandeling was genaamd "De Hoevetocht".
Een goed begin is alles, weet men te zeggen. Sommige mensen hebben daar schijnbaar toch moeite mee, bij de feesttent waar we vertrokken lag een grote parking, we stapten uit en er kwam nog een voertuig aan, raampje naar beneden en die man vraagt " waar is de inschrijving" waarop de parkingwachter zegt "in de tent". De man in de auto vraagt dan "welke tent, waar tent". In de plaats van de oppasser heb ik geantwoord aan die knolselder dat koud water in de morgen wonderen kan doen, het zou mij verwonderen dat er in België nog een circus is die zulks een bonk van een tent bezit, je zag ze van kilometers ver staan.
Hoeve hier, hoeve daar, hoeves overal, hetgeen ons wel het meest opviel was, dat sinds het warmer geworden was de laatste 2 weken de maïs en het koren enorm gegroeid was, zeker de maïs want die kwam reeds boven onze kruin en wij zijn toch ruim 1,80 van op de grond gemeten. Wat wil je met nu een dan een ferme geut water er bovenop. Aan paarden en stoeterijen is er in deze streek ook zeker geen gebrek. Een ommetje langs de Nete mocht in deze streek ook zeker niet ontbreken.
Naarmate de tocht vorderde loog de temperatuur er niet om dat het hoogzomer was, op een paar kilometer van het einde waanden we ons even in Bokrijk, als je dit alles bekijkt, wij wandelen als hobby en de boer, die heeft zelfs in het weekend geen rust, eerlijk gezegd, ik benijd hem in geen geval, al wonen ze dan nog in een echte Kempische hoeve, neen ruilen wil ik niet. En de boer, hij ploegde voort.
Ik zou zeggen "boer, het ga je goed".
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Mijn oog viel onmiddellijk op die antieke kar onder dat afdak. Als die te koop staat, wil ik een bod doen, maar het zal wel niet.
Heerlijk landschap overigens.
Het is daar inderdaad een mooie en rustige streek om wonen, ik betwijfel trouwens of er een koop te sluiten is, en ik betwijfel nog meer of ge die trouwens op uw zolder zou krijgen.
Een reactie posten