De Laarkapel te Schelle.

De Laarkapel te Schelle is een beschermd monument. Een legende verbonden aan de kapel verhaalt het volgende.
Het kindje van een edelman die destijds het nabijgelegen kasteel “Laarhof” bewoonde, plukte bloemen aan de kant van de hofgracht. De vader stond er van verre op te kijken. Opeens dreigde het kind in het water te stuiken. De edelman schrok en nam aanstonds zijn toevlucht tot Onze-Lieve-Vrouw. Goede Moeder Maria, bad hij, red mijn kind. Hier bouw ik U een kapel. Zijn bede werd verhoord, het kind kreeg zijn evenwicht terug en kwam blij in de armen van zijn vader gelopen. Maar… er kwam geen kapel…
Eens reed de edelman in zijn koets voorbij het land waar hij beloofd had de kapel te bouwen. Doch zijn paarden wilden niet voort. Hoe hij ook trok, sloeg of riep, ’t was al verloren moeite. Dan herinnerde hij zich de belofte die hij eertijds had gedaan en vernieuwde ze, met het vast besluit ze ten uitvoer te brengen. De edelman deed de kapel bouwen en nooit had hij nog last met zijn gespan.
Een meer geschiedkundige benadering laat vermoeden dat de kapel omstreeks 1600 gebouwd werd uit dankbaarheid omdat men, na alle doorstane oorlogsweeën, eindelijk van het Spaanse juk bevrijd was. Deze kapel werd toegewijd aan O.L.Vrouw van Zeven Weeën.
De Laarkapel kan men vinden op het einde van de Laarhofstraat aan de rechterzijde. Deze zeer mooi onderhouden kapel is overdag steeds toegankelijk.

HalleSchelle.

Na een wandeling van 23 km rond het West Vlaamse dorpje Markegem in de buurt van Dentergem, die ik maakte op 8 september van dit jaar, heb ik er, indien er de kans voor is, de gewoonte van gemaakt om na de wandeling een plaatselijk biertje te proeven.
Hier vond ik dan het plaatselijke vocht dat luistert naar de naam “Halle Schelle”, vermits ikzelf woonachtig ben te Schelle (Provincie Antwerpen) sprak de naam me duidelijk aan en moest ik dit wel uittesten. Het was een zeer aangename verrassing. Ik was met de auto en dus bleef het jammer genoeg bij deze ene heerlijkheid want met een alcoholgehalte van 8.5% is dit zeker geen lichtgewicht.
Wat valt er zoal te vertellen over dit streekbier.
Het is een amberkleurig (donker roze) bier, ongefilterd en hergist op de fles. Een mooie romige licht beige schuimkraag, de eerste aroma’s die de neus prikkelen zijn die van koriander en citrus, fris en bloemig. De smaak is echt kruidig die toch zeer fris overkomt, een lichte bitterheid.
Hoe komt het aan zijn naam. De klokken in de Halletoren van Tielt werden in de middeleeuwen geluid, elke keer als de wethouders verzamelden om recht te spreken. Telkens na het luiden van de zogenoemde Halleschelle werden berichten aan de bevolking bekendgemaakt. Zo is de naam Halleschelle ontstaan.
Het bier wordt gebrouwen in de brouwerij “Alvinne “ te Ingelmunster-Heule voor Patrick Acx en Dominiek Snauwaert uit Tielt.
Een echt streekproduct uit het Molenland. Wie de kans krijgt om in de buurt te zijn moet dit zeker eens uitproberen, een echte aanrader.

31ste Omloop van de Rupelstreek.

Zondag 31 augustus 2008 richtte WSV Schelle zijn “31ste Omloop van de Rupelstreek” in en gelukkig waren de weergoden ditmaal aan onze kant, van in de vroege morgen was er al volop zon en men had warme temperaturen voorspeld en het is uitgekomen ook, het was zelfs heet in de namiddag.
We lopen even door Schelle dorp om na enkele straten de loop van “De Vliet” te volgen, wij noemen het hier “De Schelse Beek”. Ik stap nu meestal door bos afgewisseld met een enkel stuk weidegrond, uiteindelijk kom ik via de Zinkvalstraat in de “Steenwinkelstraat” in Schelle “Den Boerenhoek” genoemd. Even later gaan we linksaf richting Speltenlei waar de “Hoeve Lemmens” gelegen is, hier is trouwens na 5,1 km onze eerste rustpost, buiten op het terras is het heerlijk uitrusten.
We gaan nu achterdoor de hoeve en komen aan een nog werkende kleibaggermolen, nog één van de weinigen in de streek trouwens. Via een omzwerving door de velden komen we in de “Koekoekstraat” die we volgen om in Aartselaar de A 12 over te steken, deze volgen we even om dan rechtsaf terug de natuur in te duiken, we lopen nog rond een boomkwekerij om zo in de tweede rustpost te komen in de “Hoeve Ruyens”, na 6,2 km. Hier is minder volk, enkel de 28 km (1 maal) en 35 km (2 maal) komen hier langs. Een drankje voor de dorst (het is warm, weet je nog) en een broodje tegen de honger.
We gaan even op onze stappen terug en gaan richting Reet langs de “Predikherenvelden” en de “Clemenshoek”, hier is het echt genieten van de stilte langs de kleine wegeltjes en bospaadjes. Na 6,3 km puur genieten hebben we deze lus achter de rug en komen we terug op “Hoeve Ruyens”. Hier blijf ik even langer want de volgende lus is er een van 9,5 km en de temperatuur is nu echt tropisch onder de zon.
We stappen in Reet nog even door de velden om stilaan richting Boom te trekken, via het mooie park gaan we terug richting A 12 om die dan te dwarsen richting Niel. We gaan linksaf en komen zo in “Het Waterfront” een nieuwe industriezone verstopt tussen het groen, wel iets uniek in Vlaanderen, ze kunnen aan de Rupelstreek een voorbeeld nemen. Zo komen we in de “Matenstraat”, normaal moeten we linksaf maar ik zie rechtsaf op 50 meter “Café Top Cat”, een sponsor van de wandelclub en dat kan je in deze warmte niet laten gaan. Na een frisse pint die geen kanten raakte volg ik nu terug de pijltjes. We gaan rechtsaf een zandweg in en deze brengt ons in de “Rubensstraat”, over de spoorweg richting “Heidestraat” waar in het plaatselijk schooltje onze laatste rustpost is, hier is het goed druk want buiten de 4 km komen alle afstanden hier langs, het is werken geblazen voor de helpers.
We beginnen nu aan onze laatste lus van 7,5 km. Even huisjes kijken om dan terug richting Niel te stappen, achterdoor de begraafplaats stappen we langs de “Katameldijk” richting “Rupeldijk”, door het goede weer is het hier op de koppen lopen en oppassen geblazen voor de vele fietsers, langs restaurant “Tolhuis Veer” en het café “Tolhuis” komen we verder op de dijk, aan de overzetboot is het dringen om op de boot te komen, via de oude elektriciteitscentrale komen we in de “Laardreef”, langs het “Laarhof” en de “Laarkapel” waar we linksaf richting de Scheldedijk gaan. Deze volgen we even om zo terug in Schelle dorp te komen. Langs de visvijver en de sporthal kom ik aan “Taverne Scherpenstein” ook een gulle sponsor van de wandelclub, hier is het dus tijd om een extra rustpost in te schakelen, het is heel druk op het ruime terras waar het mooi toeven is door het mooie uitzicht op het park van Schelle. Nu door het park, de “Leopoldstraat” en de “Rupelstraat” komen we terug aan de startzaal. De 35 km zitten erop, ik heb onderweg heel veel lachende mensen gezien en dat wil zeggen “het was een prachtige wandeling”. Hopelijk zien we jullie allemaal terug op 9 November voor onze “5de Octaaftocht” “Niel in kermissfeer”. Hopelijk tot dan en liefst met evenveel zon .
Voor de foto’s “klik hier”.