Euraudax Hoogstraten te Wortel.

Als ik aankom te Wortel aan de startzaal is het prachtig weer en warm, heel warm, vele bekende gezichten uit binnen en buitenland, inschrijven voor de 25 km, anderen doen dit voor de 75 of 100 km. Veel Nederlanders natuurlijk, we liggen hier vlak op de grens, ook opmerkelijk veel Duitsers.
Gids van dienst is Jan Brosens, een heel sympathiek uitziende man en dat is hij ook, het eerste fluitsignaal roept iedereen naar buiten in de warmte en 5 minuten later zijn we weg. Jan legt er onmiddellijk de pees op en de plaatsen in het peloton worden ingenomen, ik looptamelijk mee vooraan, ik heb bij vorige deelnames ondervonden dat het daar gemakkelijker stappen is.
Eerst wat straatwerk en langs binnenbaantjes en dan komen we gelukkig in een lange rechte strook onder de bomen en niemand is daar kwaad om, iedereen zweet als een paard, maar dan wel gekleed natuurlijk, maar ook aan de schaduw komt een einde als we tussen de velden beginnen te stappen. Zo komen we na 9 km zweten aan de eerste wagenrust naast een boerderij, iedereen zoekt de schaduw op met in de ene hand een nectarine en in de andere hand frisdrank die vlot in de keelgaten verdwijnt.
5 minuten zijn zo om en het startfluitje zet ons terug aan het stappen. We zijn ondertussen de Nederlandse grens overgetrokken, we trekken nu richting Minderhout maar dan gaan we rechtsaf om zo toch nog even op Nederlandse bodem te blijven, het is hier net zo warm als in België dus daar moeten we het niet voor laten.
We komen even in een natuurgebied, volgens ons was het meer een weide vol met koeienvlaaien maar wie zijn wij Belgen om de Nederlanders een natuurgebied af te pakken. Even een evenwichtsoefening over een bruggetje en dan zijn we terug op een beter begaanbare weg en terug op Belgische bodem. Na 6,5 km zwoegen en zweten komen we in de plaatselijke kantine van een petanque club, de toog wordt er bestormd alsof we op de Gentse Feesten zijn. Pinten pakken mannen, de voorraad inslaan want 15 minuten duren ook hier niet lang.
Terug de warmte in en terug op weg, het zweet loopt langs beekjes op weg naar verdamping. Velden en straten zijn ons deel, en maar drinken van de meegenomen voorraad maar al wat er in gaat is even vlug terug uitgezweet. Zo stappen we ook nog tweemaal de grens over om dan richting Wortel te trekken. We denken dat Jan zijn stal geroken had want het gaat een stapje sneller en er komt een breuk in het peloton, maar gelukkig is het een lange rechte straat terug naar de startplaats, dus iedereen komt op zijn eigen tempo binnengestrompeld op zoek naar eten maar vooral naar drank.
Voor de moedigen die de 75 of 100 doen is er een lekkere koude schotel klaar maar er wacht hen nog een lange dag en nacht, hopelijk brengt die een beetje verkoeling. Ik neem nog afscheid van Kim Geudens die ook de 25 stapte en spreken af voor de Euraudax 50 te Terhagen in Oktober. De airco in de auto is op dat moment mijn beste vriend, uitgedroogd en tevreden naar huis terug. Jan, bedankt, het was een mooie wandeling. De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

Kleur bekennen.

Het is nog maar einde juli maar onze zelfgekweekte druifjes beginnen toch al stilaan kleur te bekennen. Natuurlijk staan ze niet buiten maar wel onder glas en bij het minste zonnestraaltje loopt de temepratuur daar natuurlijk naar hogere sferen.
We konden het niet nalaten om toch al eens te proeven, en ondanks het feit dat ze nog niet geheel rijp zijn is de smaak heel lekker en al redelijk zoet. ze zijn van het ras UVA NERA en is in feite een wijndruif, maar zijn echt ook zo heel goed te eten.
Gelieve niet te reageren om trossen te bestellen want zo veelvuldig is het niet, dit jaar toch twee mooie trossen, en hier lopen nog twee kleinkindjes rond, dus...... misschien later.

Wandelprogramma voor weekend 30.

Zaterdag 26 juli 2008, wandeling te Wortel, (Prov. Antwerpen), “Euraudax Hoogstraten” ingericht door “ EURAUDAX BELGIË” ; verder is vermeld, “Afwisselend parcours met bossen en velden door het Belgisch-Nederlands grensgebied“.
Inschrijven om 12:00 uur, parcours 25-75-100 kilometer.
Start; Parochiezaal, Poeleinde 2 Wortel .
Op deze wandeling kies ik voor de 25 kilometer.
Meer over deze wandeling kan je hier vinden.

Zondag 27 juli 2008, wandeling te Mollem (Prov. Vlaams Brabant) “Hopduveltochten”, ingericht door “WRC MANKE FIEL ASSE”; verder is vermeld, "Landelijke omgeving aan de rand van Brussel”.
Inschrijven van 8:00 - 15:00 uur, parcours 5-7-14-21-30 kilometer.
Start; ’t Kloosterhof, Kouter, Mollem.
Op deze wandeling kies ik voor de 30 km.
Meer over deze wandeling kan je vinden op http://www.mankefiel.be

De zieke.

Een telefoontje !

Met Gasthuisberg, Leuven.

Ik zou graag met iemand spreken die me kan inlichten over de toestand van een patiënt die bij u verpleegd wordt. Hoe is de naam van de patiënt ? Louis Peters. Een ogenblik a.u.b., ik verbind u door met de verpleging.
Met de wachtdienst, wat kan ik voor u doen ? Ik zou graag weten hoe het gesteld is met de gezondheidstoestand van Louis Peters in kamer 302 ? Een ogenblikje, ik verbind u door met de dokter van wacht.

Met de dokter van wacht. Dag dokter, ik had graag geweten hoe het gaat met mijnheer Louis Peters die al drie weken bij u verpleegd wordt in kamer 302 ? Een ogenblikje, ik zal zijn dossier even raadplegen. Hier heb ik het . Hij heeft vandaag goed gegeten, zijn bloeddruk en hartslag zijn normaal, hij reageert goed op de voorgeschreven medicatie en morgen nemen we de hartmonitor weg. Als alles zo nog 48 uur gunstig verder evolueert zal zijn behandelende arts hem waarschijnlijk uit het ziekenhuis ontslaan voor het volgende weekend.

Dat is fantastisch nieuws, ik ben ongelooflijk opgelucht. Bedankt dokter, van harte bedankt.

Zo te horen bent u wel erg begaan met de patiënt. Dichte familie?

Nee, nee dokter, ik ben Louis Peters zelf. Ik bel u vanuit kamer 302. Iedereen loopt hier mijn kamer in en uit maar niemand zegt verdomme iets. Ik wou zelf ook eens weten hoe het met mij gesteld is.....

Wandelplanning weekend 29

Wandelplanning voor weekend 29.

Zaterdag 19 juli 2008, wandeling te Opwijk, (Prov. Vl. Brabant), “9de Eekse Stappers Wandeltocht” ingericht door “ Eekse Stappers” ; verder is vermeld, “Rustige wandeling door het landelijke maar veel te bieden Opwijk en buurgemeenten. Goed begaanbare veldwegen met vergezichten via Leirekeroute en andere. Randanimatie aan de startplaats en verzorgde controleposten“.
Inschrijven van 07:30 – 15:00 uur, parcours 6-12-18 kilometer.
Start; Feesttent, Hoeksken, Opwijk.
Op deze wandeling kies ik voor de 18 kilometer.

Zondag 20 juli 2008, wandeling te Hoevenen (Prov. Antwerpen) “6de Poldertocht”, ingericht door “W.K. Noordergouw Brasschaat”; verder is vermeld, "Park Beaulieu, natuurreservaat Het Rood, polders en rustige wandelwegen”.
Inschrijven van 8:00 - 15:00 uur, parcours 5-9-13-20-24 kilometer.
Start; J.O.S., Kerkstraat 89 A Hoevenen.
Op deze wandeling kies ik voor de 24 km.

Achmed, the dead terrorist.

Vakantietip.

Nu het vakantieseizoen weer voor de deur staat wil ik jullie graag attent maken op het volgende;

Steeds meer mensen gebruiken een navigatiesysteem om zo snel en zuinig mogelijk op de plaats van bestemming te komen . . zo ook dieven.
Nog niet zo lang gelden was er het volgende gebeurde verhaal;
Een familie was op vakantie in een bungalowpark en had een leuke dagtrip gemaakt, ze gingen even terug naar hun bungalow om daarna uit eten te gaan en lieten hun tomtom even in de auto achter. Toen deze mensen slechts 5 minuten later weer bij hun auto kwamen was hun tomtom er uit gestolen.
Later op die avond werd deze familie gebeld door de buren, er was in hun huis ingebroken en er waren een groot aantal zaken verdwenen. Op tafel lag echter wel de tomtom met een geel post-it briefje erop met: "bedankt!"
De dieven hadden via de tomtom naar de woning genavigeerd, ze wisten immers dat de bewoners niet thuis waren, en hun slag geslagen alleen door de toets THUIS in te drukken.
MORAAL; toets in je navigatiesysteem nooit je eigen huisadres in (dat weet je immers) maar bijv. het adres van het politiebureau of de brandweerkazerne in je woonplaats. Natuurlijk moet je nooit je losse navigatiesysteem in je auto achterlaten maar soms kan dat niet anders.

Ik wens jullie allemaal een fijne en veilige vakantie toe en ga er vanuit dat je deze tip doorstuurt aan zoveel mogelijk mensen die nog op vakantie gaan.

Veel groetjes,

Nieuwste kaskraker.

Het Broekventje.

Dit beeldje is te vinden aan de kerk met kerkhof te Blaasveld, in de Provincie Antwerpen. De tekst onderaan het beeldje geeft een beschrijving over de streek, wanneer men spreekt over 't Vaartland dan is dat de streek rondom het kanaal Brussel - Schelde. Hier in de Rupelstreek spreekt men niet over een Kanaal maar noemt dat een Vaart vandaar die uitspraak.

Onderaan het beeld is er een tekst te lezen van Vincent Leboda, en gaat als volgt.

Sedert mijn hart bij 't Blaasveld hoort,

dwaalt mijn geest over 't Vaartland,

dat wandelend 't allermooist is.

Wie zou ik zijn om daar niet mee akkoord te zijn.

Gezondheidstip.

Zo zie je maar, alle kleine beetjes helpen, nietwaar.

De fles wijn !!!!!

De fles wijn.

Voor allen van ons die getrouwd zijn, getrouwd geweest zijn, wensen dat ze getrouwd waren, of wensten niet getrouwd te zijn ..... het volgende is iets om over te glimlachen als je weer een fles wijn ziet...

Joseph reed terug naar huis van een van zijn zakenreisjes in Noord Arizona en zag een oude Navajo indiaan langs de kant van de weg lopen. Daar de trip lang en saai was , stopte hij de auto en vroeg aan de oude Navajo indiaan of hij een lift wou. Met een stille hoofdknik stapte de oude man in de auto. Verdergaand met de trip probeerde hij om een gesprek op gang te brengen .........

De oude man zat stil en zei niets, maar keek met intense aandacht naar ieder detail in de auto, totdat zijn aandacht getrokken werd door een bruine papieren zak op de zitting naast Joseph.

'Wat zit er in die zak?' vroeg de oude man. Joseph keek naar de bruine zak en zei : 'het is een fles wijn die ik gekregen heb voor mijn vrouw.'

De Navajo indiaan was even stil.

Toen sprekend met stille wijsheid, zei hij:

'Goeie ruil ............ '

Geschiedenis.

De volgende keer dat je je handen wast, en je vindt de temperatuur van het water niet echt aangenaam, denk er dan eens aan hoe het er ooit aan toeging... Hier volgen een aantal feiten uit de jaren 1500:

De meeste mensen huwden in juni, omdat ze hun jaarlijks bad namen in mei, en dus in juni nog redelijk fris roken. Tegen die tijd begon men echter toch al lichtelijk te stinken, en dus droeg de bruid een boeketje bloemen om haar lichaamsgeur te verbergen. Daar komt dus het gebruik van dat ook vandaag nog de bruid een bruidsboeket draagt.

Een bad bestond uit een grote kuip die gevuld werd met heet water. De heer des huizes genoot het privilege van het schone water, daarna volgden de zoons en andere mannen die deel uitmaakten van het huishouden, dan de vrouwen, en tenslotte de kinderen. De baby's waren als laatsten aan de beurt. Tegen dan was het water zo vuil dat je er makkelijk iemand in kon kwijtraken... Vandaar de uitdrukking 'de baby met het badwater weggooien'.

Huizen hadden in die tijd strooien daken, zonder houten gebinte.Het was de enige plek waar de dieren zich warm konden houden, en dus leefden de katten en kleinere dieren (muizen, ongedierte) in het dak. Als het regende werd het daar glibberig, en soms gleden de dieren dan uit en vielen van het dak. Vandaar het Engelse gezegde 'It's raining cats and dogs'.

Niets kon verhinderen dat er dingen in het huis vielen. Dit was een echt probleem in de slaapkamer, waar ongedierte en uitwerpselen je schone beddengoed konden bederven. Daarom werden bedden voorzien van grote palen om een laken over te hangen dat dan toch een beetje bescherming bood.Zo is het gebruik van hemelbedden ontstaan.

In die tijd kookte men in de keuken in een grote ketel die altijd boven het vuur hing. Elke dag werd het vuur aangestoken, en werden er ingrediënten toegevoegd aan de ketel. Men at meestal groenten, en weinig vlees. Men at deze stoofpot 's avonds, en liet het overschot in de ketel. Dit werd dan 's nachts koud, en 's anderendaags begon men gewoon opnieuw. Zo zaten er in hun stoofpot vaak dingen die er al heel lang inzaten...

Soms konden ze varken krijgen, en dan voelden ze zich heel bijzonder. Als ze bezoekers over de vloer kregen, dan hingen ze hun stuk varken op om op te scheppen. Het was namelijk een teken van weelde als een man spek naar huis kon brengen. Ze sneden dan een stukje af om te delen met de gast, en kauwden gezellig samen op het vet.

Wie geld had, kon zich tinnen borden veroorloven. Voedsel met een hoge zuurtegraad zorgde er voor dat een beetje van het lood in het voedsel terecht kwam, wat vaak tot een loodvergiftiging en de dood leidde. Dit gebeurde het meest met tomaten, waardoor tomaten de volgende +/- 400 jaar als giftig werden beschouwd.

Brood werd verdeeld volgens je sociale status. Arbeiders kregen de aangebrande bodem van het brood, het gezin at het middendeel op en gasten kregen de bovenste, krokante korst.

Men gebruikte loden bekers om bier of whisky te drinken. Die combinatie zorgde er soms voor dat de drinker een aantal dagen buiten westen was! Als de dronkaard dan bewusteloos gevonden werd langs de straat, werd hij vaak gereed gemaakt om begraven te worden. Hij werd een aantal dagen op de keukentafel gelegd,en de familie at en dronk aan diezelfde tafel, en wachtte af of hij nog wakker zou worden. Vandaar het gebruik van de doodswake.

Engeland is oud en klein, en de bevolking vond geen plaats meer om de doden te begraven, dus werden er kisten uitgegraven en de beenderen naar een beenderhuis overgebracht, zodat ze de graven konden hergebruiken.Bij het heropenen van deze kisten, ontdekten ze dat er bij 1 op 25 aan de binnenkant gekrabd was, en ze beseften dat ze levenden hadden begraven.Van toen af werd er een touwtje rond de pols van een lijk gebonden,dat omhoog leidde en verbonden was met een belletje boven de grond.Iemand moest dan heel de nacht op het kerkhof zitten om te horen of de bel niet rinkelde. En zo werd er wel eens iemand 'gered door de bel'.

Wie zei er ook alweer dat geschiedenis saai was...?

2de Ezeltocht rondom Bassevelde.

Vrijdag 04-07-2008 ging ik dan weer eens een 50 km stappen, maar nu gebeurde dat tijdens de nacht, zaterdagmorgen zou ik dan weer een wandelervaring rijker zijn. Bij mijn aankomst in de feesttent gelegen in de Hasselstraat te Bassevelde was er al een deel gekend volk en er kwamen er steeds bij.
Stipt 20:00 uur gingen we dan op weg, vooraf gegaan door 7 ezels, maar dan wel echte, niet diegene die er achter stapten, 50 km stappen met de nacht, daar moet je wel een dikke ezel voor zijn, na een 200 tal meter gaan de echte ezels koppig opzij en kunnen we op eigen tempo doorgaan . Het zijn hier niet voor niets “Ezelfeesten. Na een tweetal km gestapt te hebben kregen we een wagencontrole en ook een appel als appeltje voor de dorst.
De zon liet het stilaan afweten als we onderweg zijn naar Oosteeklo voor een eerste controle, in het halfduister komen we aan een boerderij waar een verlichte ezel ons opwacht, deze verlichting zullen we iedere keer opmerken aan de controleposten, het is als een lichtbaken op een duistere zee, wel een heel origineel iets. Hier krijgen we een wafel en een flesje water, Ik stap hier onmiddellijk door.
We hebben nu een stuk van 7.4 km voor de voeten, het weer is nog steeds heel rustig en ik stap nog altijd rond in T-shirt, we mogen hier wel van geluk spreken, een lichtende ezel verraad de 2de rustpost op een landbouwbedrijf, in de schuur staan de tafeltjes en iedereen geniet hier van de ons aangeboden rijstpap met bruine suiker, wel plastiek lepeltjes en geen gouden, maar voor deze lekkernij is dat zeker niet nodig.
Intussen is het stikdonker geworden en de zaklamp komt goed van pas, in de straten valt dat nog mee maar tussen de velden en in de stukken bos is dat een onmisbaar iets. Na een stukje van 4.5 km komen we terug op een landbouwbedrijf, in de grote hal ontvang ik een stuk fruit en een beker cola en ga onmiddellijk terug op weg voor een stuk van 6.9 km. Ik loop een heel eind samen met een man die deze wandeling verleden jaar ook deed en wist te vertellen dat het dit jaar wel helemaal anders en beter is, minder straat en meer veld en bos, ik kan dit alleen maar toejuichen en zo komen we vlug aan de volgende ezel te Assenede, ik verorber de gekregen broodjes met koffie en verlaat de controle.
Vanaf nu zal ik de overblijvende 23 km op mijn eentje doorstappen, ik vind dit geheel niet erg want ik kan goed alleen zijn op een wandeling, je kan dan alles in het hoofd eens op een rijtje zetten. Links van mij is het bos en rechts in de verte zie ik de verlichte industrie van de Antwerpse Petrochemie, je ka het niet alleen zien maar ook horen en vooral ruiken, zelfs tot hier als de wind slecht zit. De volgende controle ook te Assenede krijgen we tomatensoep met Frans brood, ook nog een cola en terug op weg.
Ik zie steeds meer stappers in de problemen komen, meestal jongere mensen, misschien elkaar opgejut in de kermissfeer om die 50 km ook gauw eens te doen. Die ondervinden dat dit dan ook geen avontuurtje is maar bittere pijnlijke waarheid. Na nog eens 5.15 km kom ik in Boekhoute en de kerkklok laat me weten dat het intussen 3:40 uur is, ik ben dan al 40.2 km ver, we beginnen stilaan af te tellen, ik krijg hier een bekertje yoghurt met speculaas en laat me dat goed smaken, een Ice-Tea er bovenop en we kunnen weeral voort.
Ik stap naast de kerk en kom langs de overbekende vissersboot BOU-8 die hier in het parkje tentoongesteld is. Even zoeken naar de pijltjes en dan duiken we via een smal steegje terug in de nacht. De opdracht is 6.82 km door te komen, ik kom hier in een bos en het is hier stikdonker, de zaklamp doet goed zijn werk, om nergens tegen te botsen, over boomwortels te struikelen of in een gracht naast de weg te sukkelen, nu en dan licht een pijl op in het donker omdat de pijlpunt van reflecterend materiaal is voorzien en dat is wel handig. Ondertussen begint er stilaan licht in de duisternis te komen en hier kan ik best mee leven, ik kom voorbij het bord met Bassevelde op en zoiets geeft je vleugels, het moet niet altijd Red Bull zijn waar je gaat van vliegen. Zo kom ik dan aan de laatste verlichte ezel, hier kunnen de wandelaars een gratis Ezelbier drinken maar ik bedank hiervoor, je moest er je voeten maar eens door beginnen te stoten en dat zou jammer zijn met de eindmeet in zicht. Ik krijg dan een cola in de plaats.
Ik vertrek hier voor de laatste 3.4 km die in het lichter worden ook korter schijnen te worden en binnen de kortste tijd kom ik terug in de Hasselstraat waar de feesttent is neergepoot, het is 5:30 uur, de 50 km zitten er op. Het was mijn eerste nachtwandeling en ik ben een ervaring rijker, het was heerlijk, niet verloren gelopen, geen tik van de hamer en weer nieuwe mensen leren kennen, het is en blijft een fantastische bezigheid.
Ook mijn hoed af voor een perfecte organisatie en medewerkers die ons de ganse nacht heel vriendelijk hebben verwend. Zelfs nu terug in de tent krijgen we nog spek met eieren, en met een stempel en T-shirt rijker kan ik naar huis en naar bed. Tot volgend jaar, zeker en vast.
De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

Gezondheidstip.

MEDEDELING VAN HET MINISTERIE VAN VOLKSGEZONDHEID



Nooit uwen tuttefrut inslikken.

Wandelprogramma weekend nr. 27.

Vrijdag 04 juli 2008, wandeling te Bassevelde, ( Prov. Oost Vlaanderen), “2de Ezeltocht rondom Bassevelde” ingericht door “VWV De Trekvogels Boekhoute” ; verder is vermeld, “Bassevelde, het Houtland met vernieuwde dorpskern en vele kerkwegels, Assenede met vele kreken, polders en dijken. Boekhoute, het vissersdorp met zijn alom bekende BOU8 en het Leopoldskanaal. Oosteeklo, met zijn bossen en eveneens vernieuwde dorpskern. Gratis bevoorrading op elke post + ontbijt, T-shirt bij aankomst voor de 50 kilometer stappers. Inschrijfgeld 10 €”.
Inschrijven van 20:00-21:00 uur, parcours 25 - 50 kilometer.
Start; Feesttent, Hasselstraat 20, Bassevelde.
Op deze wandeling kies ik voor de 50 kilometer, dit word tevens mijn eerste nachtwandeling.

Zondag 06 juli 2008, wandeling te Brecht (Prov. Antwerpen) “23ste Mudaeustocht – Brechtse Wandelmarathon”, ingericht door “Sint Michielstappers Brecht”; verder is vermeld, "Prachtige natuurwandeling met een afwisseling van landerijen, bossen, heide en natuurdomein. Rustposten te midden van deze natuur. Ruime parking.”.
Inschrijven van 7:00 - 15:00 uur, parcours 4-8-13-18-22-26-32-42 kilometer.
Start; De Kroon, Gemeenteplaats 27 Brecht.
Op deze wandeling kies ik met mijn echtgenote voor de 26 km.

13de Wachtebeekse Zomerwandeling.

Te Wachtebeke worden we op 28 juni begroet door een miezerige regen voor mijn wandeling van 30 kilometer, na inschrijving stap ik door het dorp, ga rechtsaf en zit meteen midden in een groen decor, ik stap even op met een lotgenoot in de motregen, 2 km verder stopt het met regenen, de regenjas mag uit en gelukkig was dit voor de rest van de dag zo.
Ik stap langs een spoorweg en ga rechtsaf het bos in, zelfs de vest mag in de rugzak en in T-shirt stap ik verder in het prachtig groene decor. Tussen de manshoge varens zoeken we ons een weg terug naar Wachtebeke waar we na 7.8 km aankomen in de plaatselijke voetbalkantine voor onze eerste kontrolestempel.
We gaan voor een lus van 9,5 km terug naast de spoorweg voor ongeveer 1,5 km, het is hier wel even iets moeilijker stappen maar moeilijk gaat ook, aan de splitsing gaan we linksaf en komen terug in een aangename afwisseling van bossen en velden. Uiteindelijk komen we in het prachtige “Heidebos”, hier grazen de “Galloway “runderen nog vrij om de begroeiing zo natuurlijk mogelijk te houden, krijgen we ze te zien, wie weet. Op een open stuk weiland tussen de bomen krijg ik ze dan voor mijn neus, het zijn wel indrukwekkende dieren.
Uit het Heidebos rechtsaf, even villaatjes kijken en we komen aan bij café Welkom voor de 2de kontrolepost, hier ben ik nog geweest bij een vorige wandeling van “De Kwartels”. Wat eten en drinken en terug op weg voor 6,5 km. Even terug door de bebouwing en we gaan terug de rust in van het “Heidebos”, de parcoursmeester krijgt hier zeker schouderklopjes voor, hij laat ons hier echt genieten van al het mooie dat deze streek te bieden heeft. Zo kom ik nog nagenietend aan bij onze derde kontrolepost, het clubhuis van de inrichtende club, het is hier intussen een beetje druk en dus stap ik na mijn stempel door voor het laatste stukje van 4.5 km.
Hiervoor stappen we een brug over van de Moervaart en gaan rechtsaf naast het water, zelfs hier is de natuur op zijn best met de fluitende vogels. Ik stap richting “Overledebrug”, ga erover en blijf dan langs de rechteroever van de Moervaart. We stappen hier langs de plaatselijke Yachtclub en kunnen nu even bootjes kijken in de plaats van huisjes, het moet niet altijd steen zijn. Na ongeveer 1 km komen we aan een filterstation die het meeste vuil uit het afwateringskanaaltje haalt voor het in de Moervaart komt. Zo komen we terug in Wachtebeke en enkele straten verder ben ik terug aan het Cultureel Centrum waar ik vanmorgen in de regen vertrok.
Dit was de mooiste wandeling die ik dit jaar al mocht maken, dit was een voorbeeld van hoe een wandeling moet of kan zijn, wandelclub “De Kwartels” krijgt van mij hiervoor een 10 op 10, en bedankt, het was een prachtige dag. De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.