Mislukte testvlucht.

Gisteren 23 mei 2007 bracht men ons rond de middag op de hoogte dat er een slechtvalk op het dak van een auto zat, van iemand die op de firma aanwezig was als onderaannemer.
Ik wist onmiddellijk dat dit één van de jongeren moest zijn die men verleden week in het nest gewogen en geringd had. De vogel zat er rustig bij en scheen in het geheel niet in paniek te zijn, het was alsof hij dit al meermaals had meegemaakt, hij was dan ook niet van plan om zijn uitkijkpost te verlaten, hier had hij zicht op alles.
Voor zo een jong dier is het van op de hoge koeltoren geen moeite om te beginnen vliegen, hij laat zich vallen en weg is hij, maar hier van op de begane wereld is dat een heel ander paar mouwen. Eerst moesten we natuurlijk trachten om die klepper te pakken te krijgen, zo een slechtvalk is geen vogel om zonder héél goede handschoenen aan te pakken, ik kan jullie vertellen dat zo een jonge slechtvalk over een mooi assortiment wapens beschikt, anders zou het geen roofvogel zijn. De bek gekromd, de nageltjes lopen gekromd uit op mooie puntjes waar menige deerne jaloers zou op zijn. Die ogen kijken je aan alsof hij of zij wou zeggen “kom manneke, probeer me maar eens te pakken als je durft”, zo een koppel franke kijkers dat er in die kop staan, niets ontgaat die beesten, trouwens hebben ze onder de roofvogels het scherpste zicht van allemaal, kan je nagaan.
Vermits we over geen schepnet beschikten hebben we hem dan maar gevangen met er een vest over te gooien en zo in een ruime kartonnen doos te stoppen. Nu nog de juiste mensen verwittigen en klaar was kees. In de centrale van Kallo hebben we een personeelslid die als hobby valkenier is, beter kan je het als testpiloot niet treffen, de man zou op donderdagmorgen naar Drogenbos komen om de mislukte piloot op weg te helpen.
Deze morgen donderdag 24-05-2007 was de man reeds om 6:30 uur aanwezig, hij heeft de brokkenpiloot meegenomen naar het dak van de centrale, de slechtvalk keek eerst eens onderzoekend rond, kreeg de koeltoren in het vizier en wist waar hij moest zijn. Hij gaf enkele waarschuwende kreten ten beste als wou hij zeggen “moeder, staat het eten klaar, ik kom eraan”, zijn moeder beantwoorde de kreten op haar eigenste manier als wou zij zeggen “maak maar dat je thuis bent en zonder eten naar bed”. Men liet hem los en weg was hij, recht naar de nestbak waar hij veilig aankwam en onmiddellijk in de bak verdween met luid gekrijs van de andere bewoners tot gevolg.
Zijn tweede vlucht als testpiloot eindigde dus op een goede manier en met een goede landing op de koop toe. Eind goed al goed.