Zondag 23-09-2007 organiseerde wandelclub TAPP TAPP uit Rodt in de Oostkantons hun jaarlijkse wandeling welke vertrok op de top van de Tomberg op een hoogte van 580 meter. Vermits ik met mijn echtgenote al enkele dagen ter plaatse waren hadden we de kans om van hieruit reeds enkele wandelingen te maken, vanaf de "Ski Hütte" die hier ligt vertrekken ze allemaal.
Het was dus even wachten tot de autobus van WSV Schelle aankwam, om 9:45 uur was het dan zover, krakend en puffend kwam de dubbeldekkerbus de berg opgekropen (580 meter hoogte), het voertuig had zo te zien al meer dan wat redelijke duizenden kilometers op de teller en dat was er aan te merken ook, maar het was dan toch maar lekker gelukt om de 194 km te overbruggen.
Na het inschrijven konden we dan op weg voor een wandeling van 16,8 km, onmiddellijk na de skihut linksaf het bos in, aan bos is in deze streek in het geheel geen gebrek, sparren en eiken wisselen elkaar in een snel tempo af, regelmatig vinden we braambessen en bosaardbeien op plaatsen waar de zon meer kans krijgt om tot op de bodem door te schijnen en dat doet ze nu ook, de temperatuur gaat snel omhoog en zelfs in het bos is het warm genoeg om in een T-shirt rond te dartelen. De eerste kilometers gaat het een beetje bergaf met nu en dan een kleine stijging van het decor maar niets om ons zorgen over te maken (tot hiertoe).
Met nog enkele ups en downs komen we aan de eerste controlepost na 7 km in het bos, bij ons is dat over het algemeen een zaal of zaaltje, in het slechtste geval een café, hier had men een tent(je) geplaatst en enkele tafels met banken, en dat op een schuin lopende bodem op bosgrond, hilarische toestanden alom dus, gelukkig goed weer, anders was het wel even anders geweest. Het bier, Shnapss (misschien verkeerd geschreven), broodjes en soep gingen hier vlot over de toog, in de soep kon je letterlijk en figuurlijk een lepel rechtzetten, erwtensoep en ze was gevuld met braadworst, dus van je poten zou je zeker niet vallen.
Na deze inwendige geneugten trekken we terug verder, nu gestadig bergaf en komen op de volgende plaatsen in het bos, eerst langs het Antonkreuz, op een hoogte van 520 meter, dan "Am Traumborn" waar we richting het dorpje "Recht" stappen. Hier zijn we dan afgedaald tot op 470 meter, dat beloofd. We gaan nu rechtsaf en hier begint de miserie, een joekel van een helling ligt voor ons, we staan er voor en we moeten er op, zo simpel is het. We gaan langs het dorpje "Wieschen" dat even verder links in de zon ligt en komen langs "Feckelsborn" om aan een nu gesloten mijn te komen, er was een terrasje en we konden er een welgekomen verfrissing bekomen, de Jupiler was welkom.
Nog steeds bergop voorbij de oude mijn gaat het nog steeds bergop terug het bos in, we komen "Hinter den Sandgruben" verder opwaarts terug aan in dezelfde controlepost van daarstraks na een trek van 6 km, het zweet even laten opdrogen met een drankje en een hapje is welkom. We zijn nu toch al terug op een hoogte van 520 meter in het "Emmelswald" gesukkeld, zo is het bos hier genaamd. Nog 70 meter te klimmen.
We moeten nu rechtdoor en weer een steile klim bergop in het bos, even verder komen alle afstanden samen en is het even druk onderweg maar even verder gaan we rechtsaf, de grote afstand gaat hier links. Puffend, zwetend en klimmend komen we aan het "Hubertuskreuz" om dan langs "Schafsdell" en "Steinbachstanne" terug op 580 meter hoogte aan de skihut aan te komen, een prachtige wandeling mag het zeker en vast genoemd worden.
Het is intussen 15:00 uur geworden, voor de clubleden nog even de tijd om te drinken en te eten want om 16:00 uur stipt vertrekt de bus voor de terugweg naar Schelle. WSV Schelle was hier met 64 leden aanwezig en dat was genoeg om de eerste prijs voor de grootste club in ontvangst te mogen nemen, weer een scalp aan de clubriem, op de tweede plaats kwam dan wandelclub "De Kwartels" uit Assenede met 62 clubleden, jammer genoeg waren de wandelbloggers en clubleden van De Kwartels Carolien (schuilnaam Panthera) en Thealdergwy niet erbij in Rodt, misschien een volgende keer, hun avonturen en die van andere wandelbloggers kan je ook hier lezen.
Nog even afscheid nemen van de clubleden want wij bleven nog een dag langer hier en dan verdween de bus bergaf uit het zicht en dit ging makkelijker dan deze morgen. Bergaf is altijd wat makkelijker natuurlijk. De rest van de foto’s kan je hier bekijken.
Het was dus even wachten tot de autobus van WSV Schelle aankwam, om 9:45 uur was het dan zover, krakend en puffend kwam de dubbeldekkerbus de berg opgekropen (580 meter hoogte), het voertuig had zo te zien al meer dan wat redelijke duizenden kilometers op de teller en dat was er aan te merken ook, maar het was dan toch maar lekker gelukt om de 194 km te overbruggen.
Na het inschrijven konden we dan op weg voor een wandeling van 16,8 km, onmiddellijk na de skihut linksaf het bos in, aan bos is in deze streek in het geheel geen gebrek, sparren en eiken wisselen elkaar in een snel tempo af, regelmatig vinden we braambessen en bosaardbeien op plaatsen waar de zon meer kans krijgt om tot op de bodem door te schijnen en dat doet ze nu ook, de temperatuur gaat snel omhoog en zelfs in het bos is het warm genoeg om in een T-shirt rond te dartelen. De eerste kilometers gaat het een beetje bergaf met nu en dan een kleine stijging van het decor maar niets om ons zorgen over te maken (tot hiertoe).
Met nog enkele ups en downs komen we aan de eerste controlepost na 7 km in het bos, bij ons is dat over het algemeen een zaal of zaaltje, in het slechtste geval een café, hier had men een tent(je) geplaatst en enkele tafels met banken, en dat op een schuin lopende bodem op bosgrond, hilarische toestanden alom dus, gelukkig goed weer, anders was het wel even anders geweest. Het bier, Shnapss (misschien verkeerd geschreven), broodjes en soep gingen hier vlot over de toog, in de soep kon je letterlijk en figuurlijk een lepel rechtzetten, erwtensoep en ze was gevuld met braadworst, dus van je poten zou je zeker niet vallen.
Na deze inwendige geneugten trekken we terug verder, nu gestadig bergaf en komen op de volgende plaatsen in het bos, eerst langs het Antonkreuz, op een hoogte van 520 meter, dan "Am Traumborn" waar we richting het dorpje "Recht" stappen. Hier zijn we dan afgedaald tot op 470 meter, dat beloofd. We gaan nu rechtsaf en hier begint de miserie, een joekel van een helling ligt voor ons, we staan er voor en we moeten er op, zo simpel is het. We gaan langs het dorpje "Wieschen" dat even verder links in de zon ligt en komen langs "Feckelsborn" om aan een nu gesloten mijn te komen, er was een terrasje en we konden er een welgekomen verfrissing bekomen, de Jupiler was welkom.
Nog steeds bergop voorbij de oude mijn gaat het nog steeds bergop terug het bos in, we komen "Hinter den Sandgruben" verder opwaarts terug aan in dezelfde controlepost van daarstraks na een trek van 6 km, het zweet even laten opdrogen met een drankje en een hapje is welkom. We zijn nu toch al terug op een hoogte van 520 meter in het "Emmelswald" gesukkeld, zo is het bos hier genaamd. Nog 70 meter te klimmen.
We moeten nu rechtdoor en weer een steile klim bergop in het bos, even verder komen alle afstanden samen en is het even druk onderweg maar even verder gaan we rechtsaf, de grote afstand gaat hier links. Puffend, zwetend en klimmend komen we aan het "Hubertuskreuz" om dan langs "Schafsdell" en "Steinbachstanne" terug op 580 meter hoogte aan de skihut aan te komen, een prachtige wandeling mag het zeker en vast genoemd worden.
Het is intussen 15:00 uur geworden, voor de clubleden nog even de tijd om te drinken en te eten want om 16:00 uur stipt vertrekt de bus voor de terugweg naar Schelle. WSV Schelle was hier met 64 leden aanwezig en dat was genoeg om de eerste prijs voor de grootste club in ontvangst te mogen nemen, weer een scalp aan de clubriem, op de tweede plaats kwam dan wandelclub "De Kwartels" uit Assenede met 62 clubleden, jammer genoeg waren de wandelbloggers en clubleden van De Kwartels Carolien (schuilnaam Panthera) en Thealdergwy niet erbij in Rodt, misschien een volgende keer, hun avonturen en die van andere wandelbloggers kan je ook hier lezen.
Nog even afscheid nemen van de clubleden want wij bleven nog een dag langer hier en dan verdween de bus bergaf uit het zicht en dit ging makkelijker dan deze morgen. Bergaf is altijd wat makkelijker natuurlijk. De rest van de foto’s kan je hier bekijken.
Afgelegde afstand; 16 km.
Jaartotaal 2007 afgelegd; 1645,5 km.
Totaal afgelegd (sinds 04-01-2006); 3273 km.
Aantal wandelingen 2007; 67.
Totaal aantal wandelingen (sinds 04-01-2006); 145.
Totaal aantal wandelingen (sinds 04-01-2006); 145.