Wandelen langs de Anti-tankgracht te Werchter.

Wandelen langs de Anti-tankgracht te Werchter.

Bij onze wandeling van zondag 29-04-2007 te Werchter kwamen we door het natuurgebied naast de anti-tankgracht waar we de volgende informatie konden lezen.

Hooilandjes en zoogdieren.

Omdat bij de aanleg van de Anti-tankgracht de ene kant werd opgehoogd tegenover de andere is er een verschil in de samenstelling van de grond tussen de hoge en de lage oever, dit is te merken aan de plantengroei. Het opgehoogde deel van de gracht wordt gesierd door kleine hooilandperceeltjes met een rijke flora: pinksterbloem, dagkoekoeksbloem, gewone agremonie, sint-janskruid, margriet, echt duizendguldenkruid, grote ereprijs, heggewikke en gewone hoornbloem.

Natuurbeheer nodig.

Op de lage kant waar de grond zwaarder en natter is, zie je smeerwortel, scherpe boterbloem en dauwnetel. Door de massale bladval van de canadapopulieren die hier vroeger stonden is de bodemlaag redelijk stikstofrijk. Hierdoor kunnen brandnetels de vegetatie domineren. Om dit te vermijden wordt een verarmingbeheer uitgevoerd.
De hooilandjes worden jaarlijks tweemaal gemaaid waarbij het maaisel wordt afgevoerd. Nabegrazing gebeurt door Hebridean schapen die door hun gevarieerd begrazingspatroon goed bruikbaar zijn in natuurgebieden.

Thuis van braam en hout.

De hooilandjes zijn begrensd door braamruigten. Duizenden ongewervelden en kleine zoogdieren zoals wezel, hermelijn, egel, bunzing en konijn vinden hier voedsel en een veilig onderkomen. Ook de houtstapels van gekapte canada populieren zijn een goede schuilplaats voor deze dieren en zijn om deze reden hier geplaatst.

Deze inlichting is ter plaatste te lezen op de informatieborden van "Natuurpunt vzw, vereniging voor natuur en landschap in Vlaanderen".

Dansen als één.

Het is niet mijn gewoonte om een filmpjete tonen maar wat deze danseressen presteren is werkelijk schitterend.

"Danseressen die dansen als één danseres". Neem even de tijd om echt te kijken hoe ze op elkaar afgestemd zijn terwijl ze elkaar niet horen en alleen strak recht voorruit kijken!
Het meest bijzondere er aan: ALLE 21 DANSERESSEN ZIJN... DOOF!!! Hun trainers staan op de hoeken van het podium en geven aanwijzingen.Het is de "China Disabled People's Performing Art Troupe". De danseres voorop is Tai Lihua, ze is 29 jaar en is afgestudeerd aan het Hubei kunstinstituut.

http://www.suoitumedia3.net/Video/thousandhandguanyin.wmv

Veel kijkplezier.

Hoe komen ze er op.

Gewoon maf

Dit moet je even doen:
- open een nieuw Word-document.
- Typ de hoofdletters Q 33 NY (ter info: dit is het vluchtnummer van het eerste vliegtuig dat zich in de WTC-toren boorde op 11/9)
- Zet deze letters in het vet
- Zet de lettergrootte op 36
- Verander het lettertype naar WINGDINGS 1

Niet te geloven wat je te zien krijgt.

Lachen op het werk is toegestaan.

OCMW

jawadde, als ge op het OCMW werkt krijgt ge iets te lezen!!!!!!!!!!!!

Sommigen zijn écht niet te doen!!! Lachen geblazen...."aan de Vlaamse Dienst voor Huisvesting" - Het betere schrijfwerk.

Hier volgt een bloemlezing van verschrijvingen, gehaald uit brieven, verstuurd naar de dienst huisvesting van eenVlaamse stad. (Echt gebeurd!!)

Hiermede wil ik U vragen of U onze afwatering eens in handen wil nemen.

Wij verzoeken meer gas, daar ik op 5 maart een zoon heb bijgeboren, wat met door de drukte geheel door het hoofd is geschoten.

Mijn moeder werd door de tand des tijds gedwongen bij mij te komen wonen.

Mijn gezin telt vier ledematen.

Daar mijn vrouw een zoon ter aarde heeft geschonken, zitten we van alles zonder.

Mijn vrouw moet hete zitbaden gebruiken, als de kachel brandt moet ze het daarop doen.

Door omstandigheden moet ik mij meerdere keren per week wassen, daar ik alles in het donker moet doen verzoek ik U of ge me een eindje tegemoet wil komen.

Wij moeten dringend een andermans woning, wegens ziekte van mijn vrouw heb ik tijdelijk een ander gehad.

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand die gas laat ontsnappen.

Mijnheer, toen ik een kachel had deed ik vaak een hoop op de kachel, maar nu moet ik alles op het gasfornuis doen.

Wij zitten zo krap dat de buren naast ons griep hebben en ons door de muren aansteken, als ge eens poolshoogte komt nemen kunt ge ook de koorts krijgen.

Aan de ene kant is mijn vrouw in verwachting en aan de andere kant regent het binnen.

De W.C. is bouwvallig en zodoende kunnen we daar niet langer huizen.

Als het hard waait, zijn we met levensgevaar verbonden.

Ik heb reumatiek en een kind van vijf jaar. U moet er iets aan doen.

Ik heb vier dochters open en bloot op zolder liggen, komt U eens kijken?

Even leg ik mij bij U neder om U enkele letters toe te dienen.

Ik zit uit nood in een onverklaarbare woning.

Ik moet elke dag bevallen en daarom wordt mijn woning te klein.

Ruim zes jaar ben ik getrouwd met een kind van zes jaar.

De W.C. is lek aangezien we met dertien wonen.

Wilt U naar mijn bovenkamer laten kijken, want die zit vol nare beesten.

Ik heb zo'n last van mieren in mijn fundamenten.

Het vocht dringt door de muren van mijn schoonmoeder die helemaal al beschimmeld en verrot is.

Mijn man ligt met brongieters en mijn borsten piepen ook al.

Ik lig al twee weken in bed met igias, ik hoop dat ik het goed schrijf, anders denkt ge nog dat het een Poolse violist is.

Wij kunnen de was niet drogen, mijn vrouw zit al veertien dagen met haar ondergoed omhoog en niemand die komt kijken.

Het vijfde kind is op komst en staat voor de deur.

Mijn buurman stinkt naar gas, ik denk dat hij een gat heeft.

Ik wil mijn gat dichten, ik heb er last van.

Ik ben verstoten van de W.C. Denkt U eens in, Burgemeester, U en Uw hele gezin, schijtend op een emmer, met een eerbiedige verontschuldiging richt ik mij hiervoor tot Uw edelachtbaarheid. Weleerwaarde Burgemeester (...) hiermede kom ik U een aanzoek doen om Uw welwillende goedheid.

Mijn woning wordt te klein want ik krijg ieder jaar een kind bij. Daar moet U iets aan doen, want ik ben niet bij machte.

Mijn vochtontwikkeling in mijn huiskamer is niet meer uit te houden.

Ik heb een lekhaasje op zolder die naar beneden is gekomen.

De hond blaft de hele avond en met de kat is het hetzelfde geval.

Op jeugdkamp.

Wimmeke op kamp.

Brief aan zijn ouders.

Lieve mama en papa, We moeten U van onze jeugdleider een brief schrijven, om jullie gerust te stellen, in geval jullie de overstroming hebben gezien in het nieuws We stellen het goed. Er is maar één tent weggespoeld en ook twee slaapzakken. Gelukkig is niemand verdronken. Toen de overstroming gebeurde, waren we juist op de berg naar Bartje aan het zoeken. Oh ja,bel je even naar de mama van bartje om te zeggen dat hij het goed stelt? Hij kan namelijk geen brief schrijven met zijn twee gebroken armen.

Ik heb mogen meerijden in de jeep van de reddingswerkers. Dat was tof!!! Als het niet zo fel gebliksemd had zouden we Bartje nooit gevonden hebben. De jeugdleider was een beetje kwaad op Bartje,omdat hij alleen de bergen in trok zonder het te zeggen. Hij had het wel gezegd,maar de jeugdleider was toen bezig met de brand te blussen, misschien heeft hij Bartje daardoor niet gehoord?

Wist je dat,als je een gasfles in het vuur gooit,dat die dan ontploft? Het hout van de bomen was te nat om te branden,maar wel één van de tenten en sommige van onze kleren. David zal er wel een tijdje raar uitzien,tot zijn haar weer is bijgegroeid.

Als de jeugdleider de minibus gemaakt krijgt,zijn we zaterdag weer thuis. Het was niet zijn fout dat we gebotst zijn. Toen we vertrokken, waren de remmen nog heel goed. De jeugdleider zegt dat het normaal is dat zo'n oude auto soms kapot gaat. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom hij geen verzekering kan krijgen.

Wij vinden het wel een toffe camionette. De jeugdleider vindt het niet erg als we hem vuil maken.Er zijn tien zetels in,maar we kunnen wel met twintig in de auto. We mogen dan om de beurt op de bergwegen rijden, daar zijn veel bochten,das dus wel spannend. Alleen spijtig dat de politie ons juist tegenhield toen ik aan het rijden was. Hij ging eens met jullie komen praten, zei hij.

Maak jullie niet ongerust, we zijn in goede handen De jeugdleider is echt een toffe knul. Deze morgen ging iedereen zwemmen in het meer Ik mocht niet mee,omdat ik niet kan zwemmen en Bartje kon ook niet zwemmen met zijn gebroken armen. Maar we mochten wel met de kano's varen,wij met ons twee. Helemaal tot aan de overkant. Als je in het water kijkt,kun je de bomen zien die door de overstroming onder water staan.

Onze jeugdleider is niet zo lastig als die andere van vorig jaar. Hij werd zelfs niet kwaad toen we de zwemvesten vergeten waren. Hij heeft het te druk met het repareren van zijn auto, we laten hem dus zoveel mogelijk gerust.

Oh en weet je wat? We hebben een cursus EHBO gehad. Toen Danny in het water dook en zich kwetste aan zijn arm, hebben we zelfsgeleerd hoe je een tourniquette legt. Da is een knoop om grote wonden mee af te binden. Ik heb toen wel moeten overgeven en sommige anderen ook, maar volgens de jeugdleider is dat omdat we die vieze kip gegeten hebben. Hij zegt dat die hetzelfde smaakte als het eten in de gevangenis.

Ik ben echt blij dat de jeugdleider vrij is gekomen en dat hij nu met ons op kamp gaat om zijn leven te beteren. Hij zegt dat hij voortaan alles veel beter gaat doet.. Wat is eigenlijk een pedaal -fiel?

Zo, ik ga stoppen met schrijven.Straks gaan we naar de stad om onze brieven te posten en om vaseline te kopen.Dat dient om spelletjes te spelen zegt de jeugdleider. Maak u niet ongerust.We stellen het goed.

Uw Wimmeke

Meer foto's rondom Broechem

In het verslag van gisteren wtonden natuurlijk niet alle foto's, hier is er nog een beetje meer te zien.

Het was warm te Broechem.

De wandeling van zondag 15-04-2007 te Broechem werd door WSV Schelle bezien als een superster wandeling, dit wil zeggen dat onze club het inschrijvingsgeld voor de clubleden betaald met nog een drankje er bovenop, en dat willen we niet missen. Wij zeggen altijd " Voor niets, steendood, of ook, voor niets gaat de zon op" dus allen daarheen.
Volk was er al genoeg, zowel op de enorme parkeerruimten en in een enorme zaal waar we konden inschrijven, plaats was er genoeg en zoals later zal blijken was het nodig. Iedereen had hetzelfde gedacht, vroeg vertrekken want het zal warm worden en deze namiddag is het "Parijs – Roubaix", en je kan ze geen ongelijk geven want Tommeke Boonen had gezegd dat hij er een lap ging op geven, en dat gingen wij ook doen. 25 kilometer was de planning, Dus, zoals het spreekwoord zegt " vooruit met de geit en ze kwamen met een varken binnen".
Eventjes door het dorp en dan op weg door het eerste stuk bos naar het drinkwaterspaarbekken van de AWW, voor wie niet uit de buurt is, AWW wil zeggen "Antwerpse waterwerken". Een vijver van jewelste, je kan je niet voorstellen dat zoiets groots word leeggedronken, en er zaten nog grote vissen op ook, wel is het verboden om je hengeltje hier uit te gooien. Een halve omtrek langs het bekken en dan gaan we op weg richting Ranst, we steken in de brandende zon het Albertkanaal over en zien dan het dorpje liggen, het is een deelgemeente van Oelegem, de kerk heeft een wel eigenaardige maar toch mooie torenspits, zo zie je ze niet veel in België, even verder is onze eerste controlepost, gelukkig is er genoeg drank en nog fris ook.
Van hieruit trekken we voor een lus van ongeveer 6 km door het bos van het "Vierselhof" en komen langs het mooie kasteel met vijver, het is hier heet door de zandige grond in het bos, de blaadjes zijn nog wat te klein om veel schaduw te geven. Voorbij een visvijver het andere bos in om terug op onze stappen te keren naar Ranst lopen we enkele km langs het kanaal, geen zuchtje wind en de zon pal op onze bovenverdieping. Het is warm mannen, geloof me. Zo komen we terug in de controlepost, ditmaal zullen ze er met één drankje niet vanaf komen.
Terug het bos in en even uit de zon langs een kasteel met een eindje verder een grot met Mariabeeld, bidstoelen incluis, zo komen we aan het "Hof Zevenbergen", een nonnenklooster, man wat een woonst, je kan op die manier wel zien waar het geld zit, het heeft meer weg van een kasteel.
Verder na nog een controlepost terug door het bos en dan dwars door een golfterrein naar de aankomst. Een prachtige dag met een mooie tocht. De grote zaal is nu wel zo goed als volzet, niet moeilijk, 3136 deelnemers is niet niets. In de namiddag mag onze clubvoorzitter André nog een herinnering aannemen uit handen van de inrichtende club, dit was omdat onze club hier aanwezig was met niet minder dan 55 Schelse wandelaars, een mooi ploegje samen.

Afgelegde afstand; 25 km.

Jaartotaal 2007 afgelegd; 755 km.

Totaal afgelegd (sinds 04-01-2006); 2401,5 km.

Aantal wandelingen 2007; 31.

Totaal aantal wandelingen (sinds 04-01-2006); 109.

Wandelen te Battel.

Battel is een klein en rustig dorpje langs de Leuvense vaart, nu heden ten dage spreekt men van het kanaal "Leuven – Dijle", het is toen nog met de hand gegraven en is een van de oudste kanalen in België. Battel is een deelgemeente van Mechelen en het is ook begrensd door de Zenne en de Dijle. In de parochiezaal moest ik wezen om in te schrijven, ondanks het vroege uur was er reeds veel volk aanwezig, men had voor zaterdag warm weer voorspeld en dat zal natuurlijk ook een reden geweest zijn.
Op weg voor een goede 22 kilometer, hier was er de eerste lus van ongeveer 10 km, nog een van ongeveer 7 km en dan nog eentje van ongeveer 5 kilometer, hierbij kwamen we telkens in de zaal waar we ingeschreven waren, op zich niet erg maar als wandelaar weten we dan, dat er steeds meer volk bij elkaar komt, diegenen die nieuw komen inschrijven en diegenen die van een lus terug binnenkomen, gelukkig was het goed weer en konden we buiten zitten, anders zit je natuurlijk op elkaars lip te kijken en dat is niet de eerste keer dat dit voorvalt.
De zaal buiten en naar rechts, even wat villa’s bekijken en dan de dijk op van de Leuvense vaart, prachtig weer en het begint al warm te worden en het is nog maar iets na 8 uur, geen windje, geen blad dat beweegt en geen rimpeltje op het water, dat geeft natuurlijk mooie foto’s, zoiets maak je maar zelden mee. We gaan na enkele kilometer op een oud sas over het kanaal en lopen terug voor ongeveer een 4 tal km langs het kanaal waar we dan rechtsaf het bos in gaan, een welkome verfrissing in de schaduw van het groeiende lover. Met een grote draai rond Battel komen we terug aan "Battel sas" linksaf het dorp in voor een eerste verfrissing en die is welkom.
Intussen gaat de zon maar steeds hoger en de temperatuur volgt dezelfde lijn, we gaan terug in de andere richting over het sas en gaan nu naar links om dan weer het bos in te trekken, op de grens met de gemeente Heffen komen we langs een pracht van een manege, links hiervan staan alle éénjarige paarden samen in een weide te spelen alsof het hun laatste keer was, mooi om zien. Verder langs enkele boerderijen terug naar Battel, overal staan de Japanse kerselaars te pronken met hun overvloed aan bloemen en dan goed voor een tweede verfrissing en een broodje in de controlepost.
We stappen voor onze derde lus langs de Dijle voor enkele kilometers richting Mechelen, hier geen spiertje lommer en geen zuchtje wind, de weg is lang, recht en heet, het is middag en de temperatuur die we onderweg konden aflezen gaf 27 graden, nou moe, fris is toch iets anders. In de verte zien we de torens van Mechelen zinderen in de nevel en eindelijk toch nog even het bos in en zo nog even langs de "Leuvense vaart" naar de controle en naar het einde van deze tocht.
Wat een verschil met vorig jaar toen ik hier was, het was toen koud, het regende pijpenstelen en er was zoveel wind dat je met een regenscherm niets anders kon doen dan het goed dichthouden of het lag in het water. Als je mij laat kiezen, dan zal je het wel kunnen raden zeker.

Afgelegde afstand; 22 km.

Jaartotaal 2007 afgelegd; 730 km.

Totaal afgelegd (sinds 04-01-2006); 2376,5 km.

Aantal wandelingen 2007; 30.

Totaal aantal wandelingen (sinds 04-01-2006); 108.

Iets Slimmer.

Een blondje en een advocaat zitten in het vliegtuig. Het blondje is moe en wil wat slapen, maar de advocaat stelt haar voor een spelletje te spelen. Het blondje weigert en draait zich om om wat te slapen, maar de advocaat geeft niet op. "Luister," zegt hij, "je mag de ander een vraag stellen. Wie het antwoord niet weet, moet de ander 5 euro geven."

Opnieuw weigert het blondje en legt zich wat makkelijker om wat te slapen. De advocaat probeert opnieuw: "We spelen het als volgt. Als jij het antwoord niet weet, geef je mij 5 euro, als ik het antwoord niet weet, krijg jij 500 euro."

"Ok dan," zegt het blondje en ze speelt mee. De advocaat begint met een vraag: "Hoeveel bedraagt de afstand tussen de maan en de aarde?" Het blondje neemt spontaan haar portemonnee en geeft 5 euro aan de advocaat. Die glundert en zegt: "Nu is het uw beurt om mij iets te vragen." Het blondje denkt even na en vraagt dan: "Wat gaat met drie poten de berg op en komt er met vier poten weer vanaf?"

De advocaat denkt heel diep na, hij weet het niet. Hij neemt zijn laptop en begint in een encyclopedie te neuzen, maar vindt het niet. Het blondje is intussen in slaap gevallen. Hij logt via zijn gsm in op het internet en zoekt een hele poos op het net, maar vruchteloos. Ten langenlaatste maakt hij het blondje wakker, neemt hij zijn portemonnee en geeft het blondje 500 euro.

Het blondje stopt het geld weg en draait zich weer om om verder te slapen, dan vraagt de advocaat: "Wat was het antwoord op de vraag?" Het blondje neemt zwijgend haar portemonnee en geeft de advocaat 5 euro.

Rondom Opwijk.

Vrijdag 06-04-2007 deed ik een wandeling van 22 kilometer in en rondom Opwijk in Vlaams Brabant. Ik had de indruk dat dit landelijke dorp nog leeft op het ritme van de seizoenen. Er is wel een lichte overschakeling zichtbaar in hetgeen op het land komt, vroeger was dit meestal maïs en andere landbouwgewassen, nu staan er vele appel en perenbomen te pronken met hun bloemen.
De wandeling volgde veelal de ""De Leirekensroute", deze route is nu een aangenaam wandel - en fietspad. Een groen lint in het landschap dat de gemeenten Londerzeel, Opwijk en Aalst verbindt. Langs deze voormalige spoorlijn 61 (Antwerpen zuid – Londerzeel – Opwijk – Aalst) reed tussen 1879 1976 treinverkeer.
Oorspronkelijk moest de spoorlijn de haven van Antwerpen verbinden met de industriegebieden van Noord Frankrijk en de Kanaalhavens. Boemeltreinen langs de "Leireken" vervoerden boeren met hun landbouwgoederen naar markten in de omliggende gemeenten. Goederentreinen zorgden voor de aan - en afvoer van de oogst en landbouwgoederen.
In september 1994 werd voor het eerst het wandel – en fietspad "Leirekensroute" officieel ingereden. De benaming "Leireken" is hoogstwaarschijnlijk afkomstig van de naam van één der machinisten die over deze lijn reden, namelijk Valeir Mannaert (?), maar het is niet zeker dat de naam hiervan voortkomt..
Afgelegde afstand; 22 km.

Jaartotaal 2007 afgelegd; 641,5 km.

Totaal afgelegd (sinds 04-01-2006); 2288 km.

Aantal wandelingen 2007; 26.

Totaal aantal wandelingen (sinds 04-01-2006); 104.

Liefste man !!!!!!

Liefste man,
Ik schrijf je deze brief om je te vertellen dat ik je voor altijd verlaat. Ruim zeven jaar ben ik een goede vrouw voor jou geweest, en ik heb niets dat dit bewijst. De laatste twee weken zijn een hel geweest. Je baas belde vanmiddag om me te vertellen dat jij vandaag ontslag genomen hebt en dat was voor mij de laatste druppel. Vorige week kwam je thuis en merkte niet dat ik mijn nagels had laten doen en naar de kapper was geweest.

Ik kookte je favoriete eten, varkenskotelletjes met wortelen en had voor de gelegenheid een splinternieuwe negligeetje aangetrokken. Je kwam thuis, slokte je eten binnen in twee minuten en ging voor de tv zitten om direct na de match in slaap te vallen. Je vertelt me nooit meer dat je van me houdt, je knuffelt of kust me ook niet meer. Ofwel ben je mij aan het bedriegen ofwel hou je niet meer van mij. Wat ook de reden is, ik ben weg! PS: Als je me wil zoeken, vergeet het. Jouw BROER en ik gaan samen in Spanje wonen! Nog een leuk leven gewenst!

Getekend: Je Ex-vrouw...

Toen ze in Zaventem op het vliegtuig zat te wachten, werd haar naam afgeroepen. Bij de balie van de luchtvaartmaatschappij werd haar een brief overhandigd, die speciaal door een koerier gebracht was . In de brief stond het volgende:

Beste ex-vrouw.

Niets heeft mij vandaag meer plezier gedaan dan jouw brief te ontvangen. Het is waar dat jij en ik al zeven jaar getrouwd zijn, maar een "goede vrouw" is toch iets anders dan wat jij bent geweest. Ik kijk constant naar het sportkanaal om je eeuwig gezeur niet te horen. Helaas werkt het niet.
Ik had wel degelijk gezien dat je haar er af was vorige week, het eerste wat in mij opkwam was te zeggen dat je "er als een man" uitzag! Mijn moeder heeft mij altijd geleerd niets te zeggen als je niets positiefs te vertellen hebt. Toen je mijn favoriete eten klaarmaakte, Heb je mij waarschijnlijk verward met MIJN BROER.

Omdat ik al zeven jaar geleden gestopt ben met varkensvlees te eten. Ik ging vroeg naar bed omdat ik gezien had dat het prijskaartje nog aan je negligé hing. Ik hoopte ook maar dat het puur toeval was dat mijn broer die morgen 50 euro van mij geleend had en dat jouw negligeetje 49,95 euro kostte. Nochtans, ondanks dit alles hield ik nog van je En hoopte ik dat we het terug goed konden maken.

Toen ik vanmorgen echter vernam dat ik de lotto van twaalf miljoen euro gewonnen had, heb ik ontslag genomen en ben twee tickets voor de Bahamas gaan kopen.Toen ik thuis kwam was je echter weg en vond ik je brief. Alles heeft zijn oorzaak, denk ik. Ik hoop dat je het leven zal kunnen leiden dat je altijd wilde. Mijn advocaat zegt me, nadat hij jouw brief gelezen had, dat ik geen cent met je hoef delen. Dus het ga je verder goed.

PS. Ik weet niet of ik het je ooit verteld heb, maar mijn broer Karel werd oorspronkelijk als "Clara" geboren.

Ik hoop dat dit geen probleem zal zijn in jullie verdere relatie.

Getekend :

STINKEND RIJK en SINGLE !!!!

Van tegenslag gesproken.

Ik zat laatst op m'n gemak een pilsje te drinken, komt er ineens een heuse piraat de kroeg in lopen. Compleet met houten poot, haak aan zijn arm en lapje voor het oog, hees hij zich met veel moeite op de kruk naast mij. We raakten aan de praat en na een paar pilsjes kon ik mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen.
"Hoe ben jij nou aan dat houten been gekomen?", vroeg ik. De piraat vertelde een spannend verhaal over een wilde zeetocht, waarbij hij in een storm over boord werd geslagen en door een krokodil van zijn been af werd geholpen. Sindsdien dus het houten been.
"En hoe zit het dan met die haak?".
De piraat kreeg steeds meer kleur en vertelde over een woeste zeeslag waarbij in een zwaardgevecht met een 2 meter grote zeerover hij zijn hand verloor. "Wat een avond", dacht ik hardop en besloot ook naar zijn oog te vragen. "O, daar heeft een meeuw in gescheten", antwoordde de piraat luchtig.
Ik was stomverbaasd, "Hoe kan dat nou, daar verlies je toch geen oog mee". De piraat zuchtte en nam een slok van zijn bier, "Het was de eerste dag met de haak!"

Een lekker werkongeval.

Het zal je als paashaas maar overkomen op het werk, leg het maar uit aan de verzekering.



























Dit weekend is het wel erg druk op wandelgebied.
Vrijdag; 21 km te Opwijk (Vlaams Brabant).
Zaterdag; 25 km te Tervuren (Zoniënwoud, Vlaams Brabant).
Zondag; 21 km te Boom bij de Brandweer (Antwerpen).
Maandag; 21 km te La Hulpe (Waals Brabant).
Dinsdag; terug gaan werken.
Dus in het weekend zal het even rustig zijn hier op mijn blog, kom maar eens kijken, je weet maar nooit.
Nog en Zalige Pasen van mijnentwege.

Rondom Buggenhout 25-03-2007.

Deze wandeling is al een beetje achter ons maar de foto's wil ik u toch nog meegeven. Even verder in de foto's staat een stenen pijl met de punt omlaag, deze kan u vinden te Puurs en geeft het middelpunt van Vlaanderen aan.


Go to ImageShack® to Create your own Slideshow

Op stap in Steenokkerzeel.

Dinsdagmorgen 03-04-2007 ging ik op stap in Steenokkerzeel voor een tocht van ongeveer 21 km, het is een deelgemeente van Melsbroek. Op de E 19 richting Zaventem was het om 8:00 uur reeds tamelijk druk met nu en dan even stilstaan richting Zaventem, dus nam ik de afrit Peutie om zo naar de inschrijving te tuffen. Na de inschrijving en een koffie ging ik dan op weg voor een lus van ongeveer 13,5 km met een controle na 5,5 km.
Het weer was grijs, zelfs een beetje nevelig en een koude nijdige wind gaf het koudegevoel nog een duwtje mee. Onmiddellijk na het vertrek rechtsaf komen we in het Floordambos dat we volledig doortrekken, naast mij tussen de dode bladeren vlucht een Hermelijn verschrikt verder het bos in zo snel als hij kan. Na het bos gaan we richting Peutie naast de E 19, in de velden zijn de landbouwers druk doende op hun tractor met eggen na het ploegen. Met een grote bocht naar rechts komen we in een rustige omgeving, weg van de autostrade. Ik stap nu richting Perk, door het dorp verder tussen het veld komen we dan over het viaduct van de snelweg. Deze morgen was het even vertragen maar nu staat het verkeer volledig stil richting Brussel. Eens over de autostrade stap ik terug het landelijke in richting Houtem waar een controlepost is in de voetbalkantine na 5,5 km.
Een koffie om in het warm te komen, stilaan gaat de wind liggen en komen er hier en daar toch wat gaten in de bewolking, hoop doet leven. Ik maak nu een lus van ongeveer 8km. Door een bos, naast velden en vele typische Brabantse hoeves stap ik terug richting Peutie, hierbij stap ik vele kilometers in een grote omtrekkende beweging rond het militaire domein, man, wat een oppervlakte dat gebied in beslag neemt. Terug over de E 19 in de andere richting kom ik terug in Steenokkerzeel waar de startplaats tevens dienst doet als controle nr. 2.
Een broodje met soep en terug op weg, de zon was er reeds goed doorgekomen en mijn auto stond vlakbij dus even wat teveel aan kleding in de koffer en terug op weg. Terug naar het Floordambos maar nu onmiddellijk linksaf waarbij we voor vele kilometers door het plaatselijke golfterrein wandelen, door het goede weer is het hier reeds een ferme drukte en staat menigeen aan te schuiven aan de tee. We trekken er in een boog om en doen alzo een stapje door het dorp om het aan de achterzijde te verlaten door een veld. Zo kom ik aan het militaire vliegveld van Melsbroek. Ik zie in de verte de controletoren van Zaventem liggen, waar ongeveer alle 30 seconden een vertrek is. Door enkel velden het bos in om zo na een lus van ongeveer 7 km terug in Steenokkerzeel te belanden. Ondertussen is de zon terug verdwenen en dreigt het te gaan regenen, gelukkig ben ik rond en het was zelfs nog even mooi weer, met een mooie groene tocht aan de rand van Brussel als resultaat.

Afgelegde afstand; 21,5 km.

Jaartotaal 2007 afgelegd; 619,5 km.

Totaal afgelegd (sinds 04-01-2006); 2266 km.

Aantal wandelingen 2007; 25.

Totaal aantal wandelingen (sinds 04-01-2006); 103.

Knut.

En dit zouden ze nog willen laten inslapen ook. En dan maar ratelen over bedreigde diersoorten.

Mooie belofte.

Een heer komt binnen bij Cartier, Place Vendome in Parijs. Hij is vergezeld van een beeldmooie vrouw en samen kiezen ze een juweel van 50.000 euro voor haar. Op het moment dat er moet betaald worden, haalt de heer zijn checqueboekje tevoorschijn en begint te schrijven.
De verkoper trekt een beetje een vervelend gezicht omdat ie de man voorheen nooit eerder heeft gezien en er niet echt gerust in is dat de checque wel gedekt zal zijn. De man merkt dit gelaattrekje bij de verkoper op en zegt " Je bent er precies niet echt gerust in dat er wel genoeg geld op mijn rekening staat ?"
De verkoper : Wel, euh... De man : Kijk, geen probleem, we spreken het volgende af : aangezien het zaterdag is, en mijn bank vandaag gesloten is, laat ik mijn checque én het juweel hier liggen tot maandag. Pas nadat je het geld hebt geïnd bij de bank, laat u het juweel bezorgen bij deze lieve dame. Akkoord ? De verkoper, zelfverzekerd, geeft zonder twijfel zijn goedkeuring aan deze oplossing en de man vertrekt met zijn beeldmooie vrouw.
De maandagochtend gaat de verkoper naar de bank en wat raadt u ? Jawel : de cheque blijkt ongedekt te zijn. De bankrekening van de klient beschikt niet over voldoende provisie. De verkoper belt de man op en legt beleefd uit wat er in de bank gebeurd is, waarop de man antwoord : Ja maar dat is niet erg. Het juweel is nog altijd in uw bezit, dus het heeft u niets gekost.

En ondertussen heb ik het ganse weekend heerlijke seks gehad. Bedankt voor uw medewerking en tot nog eens !

Toogpraat.

Door het goede weer maakte ik gisteren, maandag, een wandelingetje en kwam alzo in het naburige dorp terecht, dorstig weer en een open deur van het café nodigt natuurlijk uit. Ik zette me neer aan een tafeltje halweg het café, links van mij zaten twee oudere mannen rustig onder elkaar te keuvelen over koetjes en kalfjes met nu en dan een lachje.
Aan de toog zaten enkele stamgasten waarvan er onmiddellijk twee in het oog sprongen, een man en een vrouw, beiden sjofel gekleed en een bad zou ook al meer goed dan kwaad hebben gedaan, zo een beetje levend op de rand van de maatschappij, alsof die hen al een paar keer had uitgespuwd. Ik schatte hen rond de 35 jaar en samen zullen ze ongeveer een IQ hebben gehad van rond de 35. Hij met een kaalgeschoren hoofd, steeds aan het woord met een stem die je drie straten verder nog kon horen, zij zwijgend en rondloerend als een havik met opvallend blauwe ogen en met een rug die een beetje naar één kant overhelde.
Na enkele minuten was ik reeds op de hoogte van de helft van hun familiale toestand, wat ze aan huur betaalden, hoeveel hij trok van het OCMW en dat ze reeds drie kinderen hadden en dat het haar geen éne moer kon schelen dat ze als konijnemoer van de éne naar de andere dracht rondliep, het jongste was 7 maanden. Aan haar bolle buik te zien, van naar ik schat een maand of vier, zouden ze dus weldra dus niet met vijf maar wel met zes aan tafel moeten aanschuiven.
Toen kwam tussen het koppel het volgende gesprek tot stand.
Zij "Ik wil naar huis, we zijn nu al heel de dag onderweg."
Hij "Wat kunnen we thuis gaan doen, als ik je vraag om in het huishouden iets te doen ben je plotseling doof."
Even stilte tussen de twee en iedereen wachtte in spanning af.
Zij "Dan ben ik maar als je moeder, dan hoort die ook niet goed."
Hij "Hou mijn moeder hier maar buiten, dat is een oud mens en daarbij ge weet dat ze maar één oor heeft."
Nou moe, wij veronderstelden dat het de bedoeling was om haar diets te maken dat ze uit één oor niet goed hoorde.
De twee oudjes links van mij krijgen plots last van een overvolle blaas en zochten snel met hun beiden het toilet op. De deur van die afdeling was nog maar net dicht of we hoorden een duet van bulderend gelach langs gene zijde van de deur.
Aan de toog stond een man die niet vies is van een grap en een grol en hij vroeg aan het kaalhoofdige figuur " Waar staat die oor dan ?".
Daarover moest hij toch even nadenken en na enkele ogenblikken kwam het voor ons verlossende antwoord. Hij zij met een stem als een klok" Wel, links of rechts, ik weet het niet juist, ik zal het haar eens moeten vragen.". Het hek was van de dam en de grapjas vroeg " Zou het dan niet beter in het midden staan." De kerel wou hier een antwoord op geven maar zijn GSM riep hem tot de orde, hij antwoordde met de nog steeds krakende stem dat hij in café zat maar dat het geen enkel probleem was om het geld te komen halen.
Daar waren we dan ook niet door verrast. Hij zij tegen zijn wederhelft dat ze gingen opkrassen en dus bleef hij het antwoord op de vraag schuldig, we zullen het dus nooit weten. Ze stapten beide op een bromfiets van het jaar stilletjes, en met een lawaaierige motor zoals zijn eigenaar waren ze weg om in het onbekende te gaan ontvangen.
En toen werd het stil in het café, ik bedoel hiermee dat de gesprekken terug op een normaal geluidsniveau konden gevoerd worden.
Gisteren echt gebeurd tussen 16:00 uur en 17:00 uur.
Moeder waarom leven wij.

Kortste solcitatiegesprek ter wereld.