4de Klein Peerkentocht te Oud - Turnhout.

Zondag 24 mei vertrokken we vanuit de startzaal te Oosthoven (Oud – Turnhout) voor een tocht van 30 km door de zonnige en warme Kempen, we kunnen van in de vroege morgen reeds vertrekken in T-shirt en dat maakt het wel gezelliger. Het gaat even door het dorp richting Schuurhoven en tussen de velden richting Oud – Turnhout, vooral aardappelen, en maïs maar ook heel grote velden met erwten staan hier groot te worden. Na 4,2 km bereiken we de eerste controlepost in het infocentrum van Natuurpunt, gelegen aan de rand van het uitgestrekte natuurgebied “De Liereman”. Een lekkere kippen – aspergesoep met een boterham en we kunnen er weer tegen voor een stuk.
We krijgen nu een stuk van 10 km voor de voeten geschoven, eerst door de “Hoge Mierdse Heide”, veel bos met zandwegen, afgewisseld met velden en dan komen we aan het natuurreservaat “De Liereman”, een enorm uitgestrekt gebied waar in deze tijd van het jaar grote stukken zijn afgesloten voor het publiek wegens het broedseizoen tot 15 juni, maar er blijft echt genoeg over om van dit gebied te genieten. We komen uit het ene bos en gaan in het volgende naar onze 2de controle en die is welkom want op de Kempense zandgrond is het echt warm dus is de drankpauze heel welkom, gelukkig kunnen we buiten vertoeven onder de bomen.
Nu gaan we terug door “De Liereman” voor een stuk van 5,1 km met steeds een grote afwisseling van bos, hei en prachtige velden. Het opwaaiende stof op de zandwegen kruipt echt overal in, een flinke reinigingsbeurt vanavond zal geen overbodige luxe zijn. We verlaten nu definitief “De Liereman” en komen tussen de vele maneges en velden op de boerderij van de familie Huybrechts waar onze 3de controle is. We drinken hier een “Gageleer”, dit is een plaatselijk streekbier, hiervoor gebruikt men “Gagel”, dit is een plaatselijk kruid dat gebruikt wordt in de plaats van hop. Een heel lekker bier van hoge gisting dat hergist op de fles met een gehalte van 7,5°, wie in de buurt komt moet het zeker eens proeven.
Het volgende stuk van 4,6 km brengt ons even verder langs het Kempische kanaal, dan stappen we door het “Domeinbos Doolhof”, waar de begroeiing heel verschillend is met “De Liereman”, hier zijn het meer loofbomen met vooral beuk maar ook veel Rododendron die nu in volle bloei staan. En zo komen we terug aan de controle in het bos, toch even verpozen in de koelte hier.
We beginnen nu aan het laatste stuk van 4, 3 km met nog een stuk bos en heide, even verder nog een ererondje door het dorp en de prachtige wandeling zit er op. Er waren hier 1183 wandelaars op de afspraak waaronder 37 van WSV Schelle. We nemen hier nog een “Gageleer” om het stof door te spoelen en nog even bij te praten met de nog aanwezige clubleden en dan gaat het terug naar Schelle voor een grondige wasbeurt. De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

De Kempense stal.

Tijdens onze wandeling van zondag 24 mei te Oud – Turnhout ontdekten we deze typische Kempense stal die er verdoken in het groen stond. De Kempense stal is een schuur zoals die eeuwenlang in deze streken gebouwd werd. Hij heeft een stevige eikenhouten constructie en de muren zijn gemaakt van gevlochten takken die ingestreken werden met een mengsel van klei, leem, kalk, stro en …… urine van koeien.
Het dak bestaat uit riet en lisdodde, en aan de zijkant is een opening waarin een uil zijn nest kan maken.

De Tommenmolen te Grimbergen.

Ik heb deze molen, net als de Liermolen (zie hier) nog eens gevonden tijdens onze wandeling van zondag 17 mei, deze molens waren mij niet onbekend omdat ik reeds vele wandelingen in de omgeving heb gemaakt en ook omdat ik in het verleden hier in de streek tewerk gesteld was.

De molen die nu Tommenmolen heet, werd oorspronkelijk Liermolen genoemd, omstreeks 1400 kreeg hij de naam Tommenmolen naar de familie “Van den Tommelen”, die er meer dan een eeuw (reeds in 1382) in het bezit van was. Mogelijk werd de Tommenmolen gebouwd nadat de eerste Liermolen aan de abdij werd geschonken
Het uitwendige drijfwerk, een onderslag watermolen werd in 1930 vernieuwd. De molen bleef in werking tot in de jaren 1960. De gemeente Grimbergen kocht de molen aan in 1967, in 1971 is er een grondige restauratie uitgevoerd.
De Tommenmolen ligt net als de Liermolen op de Maallbeek en je kan hem vinden in de Tommenmolenstraat 18, 1850 Grimbergen, in het inwendige is nu een restaurant gevestigd met een gezellig terras waar het met zonnig weer heerlijk toeven is. Het was oorspronkelijk een korenmolen die nog altijd maalvaardig is. De molenaars van nu zijn de “Leden van het Museum voor Oudere Technieken”.

Meta Tale ranking.

Rechts boven ziet u een groene button met een getal, dit is een ranking van de "Top 100 meest invloedrijke Vlaamse Blogs". Hoe het komt weet ik niet, maar het is me terug gelukt om in de ranking te komen op plaats 48. 2 jaar geleden heb ik daar nog eens in gestaan, natuurlijk geeft dat wel een klein steuntje en goede moed om verder te bloggen. Soms is er al eens aan gedacht om er tijdelijk of langer mee te stoppen, vooral omdat het bewerken van de foto's zoveel tijd vraagt, maar nu zetten we die gedachte nog maar even opzij en doen we gewoon verder.
Ik zie hier ook Tim terug opduiken, een oude bekende voor diegenen die al een tijd aan het bloggen zijn, je kan hem vinden op plaats 50 en zijn blog vind je hier. Als je op de button rechtsboven klikt en dan op de TOP 100 klikt bovenaan in het midden krijg je de volledige rangschikking te zien.
Dus blijven bloggen en ook lezen natuurlijk.

De Liermolen te Grimbergen.

De Liermolen is een beschermd monument, de watermolen ligt op de Maalbeek en is genoemd naar de plaatselijke heren “de Lire”. In 1341 verkocht is hij verkocht aan de abdij.
Ten oosten het bevind zich het molenaarshuis uit de 17de eeuw met 5 oorspronkelijke kloosterkozijnen, 1 venstertje, rondboogdeur en druiplijst. Het betreft hier een behouden waterrad en de nog werkende moleninstallatie binnenin.
Het molengedeelte is gerestaureerd in 1759 o.a. 2 zandstenen steekboogdeuren. De westelijke puntgevel uit 1762 is afgewerkt met onder andere vlechtingen. De bijgebouwen en schuur zijn uit de 19de eeuw.

33ste Scheldemars - 4de Malheurtocht te Baasrode.

Mooi zonnig weer op zondag 10 mei als we vanuit de gemeenteschool te Baasrode vertrekken voor een wandeling van 30 km, WSV Baasrode staat garant voor mooie natuurwandelingen en dat zal later vandaag ook zo blijken te zijn. Enkele straten in de gemeente doorlopen en even later zijn we op de Scheldedijk weg van het drukke leven, hier vind je enkel wandelaars en fietstoeristen. Na een poosje gaan we linksaf de dijk naar beneden en duiken in de Vlassenbroekse polder, prachtig van natuur , overal groen en wilde planten, vooral smeerwortel, duizendblad maar ook brandnetels, en van die laatste moet ik het in short niet zo hebben. We volgen nu even de Uiterdijk en gaan dan terug de natuur in door de Krabbendijkse polder. Even later volgen we de Scheldedijk en komen aan “De Kleine Notelaar” een gezellige taverne met een mooi terras in het groen te Vlassenbroek na 6,4 km, hier is onze eerste controle, wat eten en drinken en dan verder.
We maken hier nu een lus van 6,3 km langs de andere zijde van de Vlassenbroekse polder, en komen uiteindelijk ook voorbij “De Wenende Ent” dit is een boom waarvan een tak een grote wonde vertoond en waarlangs de sapstroom naar buiten loopt, enig om zien en toch gaat de boom niet dood, ik ken hem al jaren en steeds in bloei, een gril van de natuur. We volgen dan nog een stuk weg en komen terug in dezelfde controle als daarstraks, het terras is intussen druk bezet maar we vinden toch zonder moeite een plaatsje.
Na te stempelen gaan we langs het kerkje de dijk op die we een heel eind volgen, aan de overzijde van de Schelde vind men daar het “Groot Schoor Natuurreservaat”, verder door langs de Schippersdijk gaat het verder richting Buggenhout, hier komen we in de kleinbrouwerij “De Landtsheer”, we krijgen hier een gratis bier aangeboden “Malheur” genaamd, het wordt hier ter plaatste gebrouwen en zeker goed te drinken, zoiets kunnen we met zulks warm weer zeker niet afslaan, het is hier onze derde controle na 6,3 km.
Hier maken we weer een lus maar nu van 8,3 km, dit stuk gaat de gehele andere kant uit en gaat meestal door de open velden waar vooral maïs en aardappelen maar hier en daar ook venkel hun best doen om groot te worden. Langs een verharde weg en we komen terug in de brouwerij, de meeste drukte is nu al voorbij maar toch nog veel volk hier.
We beginnen nu aan het laatste stukje dat maar 2,3 km naar de startzaal meer is, Even langs de hoofdweg en nog wat door het dorp waar we nog door een rommelmarkt lopen en we zijn terug aan de gemeenteschool, een pracht van een wandeling, getuige daarvan zijn de 2250 aanwezige wandelaars die er met een tevreden gezicht bij liepen. De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

Een beetje onderhoud.

De coniferen in de tuin zijn stillaan aan een ruim onderhoud toe, nu het weer nog een beetje droog is kunnen we er eens goed de schaar inzetten zodat de buren ook terug een beetje meer licht in de tuin hebben. Dus vandaag zal het hier wat rustig zijn.

5de lentetocht te Kontich.

Wandelclub “De Spuiters” was aan de beurt om hun wandeling in te richten, we vertrokken vanuit hun clublokaaltje, ik koos voor de maximum van 20 km, hiervoor gingen we onmiddellijk rechtsaf, de andere afstanden links. Het ging richting Kontich centrum maar we gingen nog hiervoor linksaf richting Edegem. Aan de Romeins Put ging het rechtsaf en tussen de villa’s door kwamen we door het plaatselijk mooi verzorgde park. Bij het verlaten hiervan gaat het richting Hove waar we na 5,9 km aan de kerk in café Olymp onze eerste controle hebben, ik stempel hier en ga verder door.
Na even zoeken vind ik de pijltjes om me verder op weg te helpen, er zit weinig volk op de omloop, ik ben hier alleen en heb vier ogen nodig want de afpijling is bij momenten een echte ramp. Door het centrum en over de spoorweg gaan we naar de groene oase van fort 4, deze fortengordel moest einde de jaren 1800 zorgen voor de verdediging van de stad Antwerpen. In feite hebben ze nooit van enig nut geweest want tegen de tijd dat ze klaar waren, was het gevaar geweken. Het is hier een lust om in de rustige, groene omgeving rond te lopen, zo is alle moeite en geld toch nog niet volledig verloren. Op enkele moedige joggers na ben ik hier alleen in het zonnetje en kan de trainingsvest in de rugzak. We belopen een heel stuk van het domein en komen zo in Mortsel aan het station uit het park. Ik loop door het centrum waar we in een café op de markt een rustpost hebben zonder stempel, allemaal erg amateuristisch ingericht deze wandeling, en ik ga dan maar ineens verder op weg.
Het gehele drukke centrum door steeds op zoek naar pijltjes die meestal goed verstopt zijn. Zo kom ik een stuk verder terug op de grondgebied van Edegem en even verder duiken we het rustige domein van fort 5 in, wat een verschil met het centrum van Mortsel. Ook hier kom ik slechts een enkeling tegen en kan volop genieten van de natuur en de vogels. Na het fortdomein stappen we door de volkstuintjes waar ieder zijn eigen groentjes kan kweken, en het ziet er allemaal netjes uit.
Het gaat nu terug richting Kontich langs het Universitair Ziekenhuis en de tennisclub. Even verder hebben we onze 3de controle in het cafetaria van sporthal Kattenbroek. Ik stempel hier af en stap maar door omdat het nu toch maar2,5 km is naar het startzaaltje. We stappen nu nog door een stuk groen dat veel weg heeft van een jungle, het gaat links, rechts, omhaag en omlaag, ik veronderstel dat veel oudere wandelaars hier op hun adem gaan trappen en intussen maar blijven zoeken hoe we moeten lopen. We komen het kleine oerwoud uit, steken de baan over en zijn rond. Het was een echte zoektocht maar het groen en de rust onderweg maakte veel goed. Ik stempel mijn boekje af en trek terug richting Schelle. De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

Prettige vakantie.

Lentewandeling te Imde (Wolvertem).

Vrijdag 8 mei had wandelclub De Cracks hun lentewandeling georganiseerd te Imde, na het inschrijven kon ik in de zon vertrekken voor ongeveer 20 km. Het eerste straatje door en we gingen onmiddellijk op een onverhard wegeltje de velden in. We kwamen naast de zendmasten van de VRT, wel een indrukwekkend zicht, jarenlang ik had ik ze opgemerkt vanop de A12 maar nu ik er naast stapte was dat wel een enorme installatie. Tussen de aardappelvelden in wording kwam ik uit de velden in het natuurgebied van “De Wolvertemse Beemden”, het was hier enorm mooi en vooral rustig en stil, enkel de vogels die floten, heerlijk. Ik kom dan in Wolvertem aan en stap door de stoffige opengebroken straten op weg naar de eerste controle na 5,6 km, het lijkt hier wel één grote bouwwerf. Ik stempel af in het heel kleine zaaltje en besluit dan maar ineens door te stappen.
We gaan even langs de kerk en door het centrum om even later de A12 over te steken richting St Brixius Rode, hier vind men het atelier van fietsenfabrikant Eddy Merckx , maar we trekken naar de andere kant op, het is intussen flink warm en tijd om in T-shirt rond te trekken. Door een mooie houten poort komen we in een rustig parkje dat ik helemaal rondga. Even later ga ik op een splitsing linksaf en kom verder geen wandelaars meer tegen op dit stuk tussen de rustige velden. Na 6,2 km kom ik in de tweede controle in taverne “The New Bistro” een leuke plaats om te vertoeven, ik had er in januari al eens geweest voor een controle, ik eet er een heel lekkere tomatenroomsoepje geserveerd met 2 knapperige broodjes, goed verzorgd en met de glimlach opgediend, we zullen hier toch eens moeten komen eten want de kaart ziet er aantrekkelijk uit en de prijzen zijn zeer matig.
Verder gaat het langs rustige wegeltjes, in de verte ligt het dorpje Nieuwenrode er rustig bij, maar het gaat de andere kant op. Ik kom nu in het prachtige natuurgebied van de “Birrebeekvallei”, een nogal drassig gebied, om de voetjes droog te houden loopt men er op verhoogde plankjes, ik waan me even in de Hoge Venen. Uiteindelijk stap ik terug over het viaduct van de A12 richting Wolvertem om terug in het kleine zaaltje af te stempelen na 7,6 km. Omdat het nu maar 3,5 km is naar de startzaal stap ik verder door.
Het zonnetje laat het bijwijlen afweten en er komt een flinke wind opzetten maar die brengt zeker geen verkoeling. We komen in een mooie dreef die ons naar een kasteeltje brengt, jammer genoeg kan men er van aan de poort niet veel van zien. Donkere wolken komen opzetten en even is het alsof het zou willen regenen. Nog even door het groen en dan komen we op de weg die ons rechtstreek terug naar de starplaats brengt. Een heel mooie wandeling heb ik hier mogen maken.
Ik laat mijn boekje afstempelen en stap naar de auto, tegen de tijd dat ik vertrek vallen er dikke regendruppels, een bui van een tiental minuten en dan is het terug droog, ik heb hier wel even geluk gehad.
De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

Eerste geval van varkensgriep in Oostende.

40ste Internationale Tweedaagse van Vlaanderen te Blankenberge (dag 2).

Zondagvoormiddag vertrekken we iets later voor het tweede deel van de tweedaagse om de meeste drukte te vermijden en dat blijkt een goed idee, we komen op de markt om 10:30 uur en 2 minuten later zijn we ingescand en al op weg. Een goed idee voor de volgende keer, een mens leert altijd wel iets bij. Het gaat nu de andere kant op tegenover zaterdag en onder een donker grijze hemel stappen we langs de jachthaven waar de 6 km reeds linksaf gaat en dat zijn er heel wat, is dat door het weer of de komende drukte vanavond op de snelweg, wie zal het zeggen.
We lopen langs het staketsel naar de vloedlijn, gelukkig is het water aflopende zodat het wat makkelijker stappen is op het hardere zand richting Wenduine. Daar volgen we de dijk om aan het zwembad “De Spioenkop” te beklimmen en de andere kant af te dalen, wie kent het torentje met zijn rood hoedje niet uit zijn kindertijd ? We lopen nu verder richting De Haan waar onze eerste controlepost is. We steken de grote baan over en gaan op weg naar het mooie natuurgebied “Het Duinbos”, even later komen we in de polders terecht en de zon gaat het terug waarmaken, helaas geen T-shirtenweer vandaag door de strakke wind die vanuit de zee blaast maar de zon is er dan toch weer.
Nu gaan we een heel eind langs de baan naar Nieuwmunster waar onze 2de controle is, ze durven hier in dat gehucht 4 € vragen voor een Duvel, en dan beweren de zelfstandigen dat ze nooit profiteren van de situatie, het was in Taverne “ ’d Oude Smidse” dus niet vergeten voor volgend jaar. Het gaat verder naar Nieuwmunster dorp, hier is de tijd blijven stilstaan en we zijn er dan ook in een wip door. Het gaat nu richting Zuienkerke met een hevige wind van rechts, na enkele kilometer komen we aan een kreek waar onze derde controlepost is, we drinken hier iets met de pet in de hand of je kan er achteraan lopen.
Door de prachtige polders komen we dan in Zuienkerke dorp aan waar naar jaarlijkse gewoonte de rommelmarkt plaats vind, hier is tevens onze vierde en laatste controlepost. We stappen hier onmiddellijk door omdat een paar kilometer verder nog een natuurgebied ligt waar men op een meer rustige manier iets kan drinken en bij onze aankomst vinden we dan ook meteen een plaatsje in het zonnetje, heerlijk is het hier.
Nu gaan we nog een eindje naar de tent in Uitkerke waar we onze “Brugse Zot” in ontvangst nemen en dan gaat het verder naar Blankenberge waar we op de markt uitscannen en onze batch in ontvangst mogen nemen. We kennen ondertussen de trajecten van buiten maar om de ambiance is het hem te doen, de 27 km zitten er op en de tweedaags is voorbij. Er waren in totaal deze 2 dagen 10329 inschrijvingen, tevens een nieuw record, en heel vele daarvan hebben de 2 dagen gestapt. Tot volgend jaar op 1 & 2 mei. Men zegge het voort, onze kamer is al gereserveerd.
De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

40ste Internationale Tweedaagse van Vlaanderen te Blankenberge (dag 1).

Het is bijna 10 minuten voor 10 als we toekomen op de markt te Blankenberge op zaterdag 2 mei, een massa volk, zoals steeds en het zonnetje schijnt. We waren al ingeschreven en dat maakt het een stuk makkelijker. De groepstart is om 10:00 uur maar het is 20 minuten later als wij eindelijk zijn ingescand. Dit jaar is Taiwan het gastland en we worden door hen uitgewuifd in hun kleurrijke originele kledij.
Door de straten gaat het richting zeedijk naar de pier waar we een eerste controle hebben, de 6 km afstand verlaat ons hier als we de duinen instappen richting Zeebrugge. Halverwege gaan we rechtsaf en steken de drukke baan over geholpen door de politie, zo gaan we het natuurgebied in. We trekken dan de polder in en even laat de zon het afweten. Richting Lissewegen komen we terug aan een splitsing en ditmaal verlaat de 14 km ons rechtsaf. Wij trekken verder naar het prachtige dorpje waar de O. L. Vrouwekerk vanuit de verte goed te herkennen is, men heeft er ongeveer 30 jaar aan gewerkt, helaas is de kerk zonder toren gebleven, was het geld op ?, wie zal het zeggen.
Als we in het gezellige dorpje aankomen is er eerst een ommetje dat ons even langs de spoorweg naar Brugge brengt, dan linksaf de weide in en zo komen we aan de oude “Abdijhoeve Ter Doest”, het is deels vernieuwd en is nu een restaurant. Hier kan men iets eten en drinken, het is hier ook het keerpunt van de wandeling vandaag, de helft van de 24 km die we moeten doen zit er dus op, intussen is de zon weer volop aanwezig en is het tijd om in T-shirt rond te dartelen.
Nu terug naar Lissewegen dorp waar er festiviteiten zijn op het marktplein, nog even wat eten en dan verder. Door de velden steken we onder politiebegeleiding de drukke Brugse Steenweg over en trekken terug door het polderlandschap. Onderweg is er nog een controlepost met bevoorrading waar we even kunnen verpozen.
We trekken verder in de zon naar Uitkerke waar naar jaarlijkse gewoonte de grote tent staat opgesteld als rustpost, alle afstanden komen hier terug bij elkaar dus is het hier een heksenketel, hier krijgt iedere ingeschreven deelnemer een gratis “Brugse Zot”, een heerlijk lekker bier en dat kunnen we zeker niet afslaan. Ze zullen in de kleine brouwerij te Brugge overuren moeten kloppen hebben want op zaterdag alleen al waren er meer dan 8000 inschrijvingen en velen daarvan zullen het morgen nog eens overdoen, waaronder wij dus. Nu gaat het terug naar Blankenberge met nog een kleine 2 km te stappen. Het is 17:00 uur als we daar aankomen en ons kunnen laten uitscannen. Het was weer een prachtige dag dank zij de zon.
De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

25ste Grote Westpoldertocht te Koekelare.

Prachtig zonnig weer op vrijdag 1 mei waar we 25 km gaan stappen te Koekelare, een klein dorpje in de buurt van Torhout. Na de inschrijving in de ruime startzaal kunnen we er aan beginnen. Langs de kerk en de plaatselijke brouwerij gaan we door het Oosthofpark, er schijnt vroeger nog een kasteel gestaan te hebben maar is na 1500 in verval gegaan, dus einde werken. Tussen de velden nu maken we een ommetje van ongeveer 5 km naar onze eerste controlepost in een school voor bijzonder onderwijs, ondanks de vele deelnemers is het hier rustig en heerlijk fris.
Na wat drinken en eten terug verder. We stappen nu richting Ichtegem waar het stilaan heuvelachtig begint te worden, soms is het af en toe wel een goede klim maar dat komt alleen ten goede aan de uitzichten. Na een lange afdaling door de velden en het plaatselijke park komen we terug in de startzaal die nu even dienst doet als controlepost. Ook hier is het erg rustig, er is intussen een wat oudere organist komen postvatten in de zaal, maar jammer genoeg had ik de indruk dat zijn stem reeds van voor de eerste wereldoorlog was, misschien daarom dat het hier zo rustig was, de meeste wandelaars verkozen om buiten te zitten, kwestie van de trommelvliezen in goede staat te houden.
Terug wat eten en drinken en verder de stilte in. We gaan nu de andere kant van Koekelare uit en komen voorbij de prachtig gerestaureerde Hovaeremolen uit 1711. Verder door komen we nog in een onooglijk dorpje waar onze derde controlepost is, het probleem hier is dat we moeten drinken wat er nog over is, er zijn ons wel een hele schare wandelaars voor geweest en schijnbaar hadden die ook grote dorst, maar gelukkig past op onze mond zo nogal wat van alles en kan onze dorst toch gelest worden. Ze hebben met het heel goede weer de opkomst onderschat want veel te eten was er ook al niet meer, maar gelukkig was het niet meer zo ver naar de startzaal.
We komen nu door een prachtig stuk bos waar het heerlijk stappen is, en dan komt de ontnuchtering als we terug in de startzaal komen, de organist is intussen (gelukkig voor hem) nog altijd niet gelyncht en maakt dus nog steeds kabaal. We drinken er nog een lauw biertje, want ook daar konden ze niet mee volgen. Er waren iets meer dan 2000 wandelaars ingeschreven, op een toch mooie wandeling. Wie er ooit gaat stappen, zorg dat je er vroeg bij bent want ook het vinden van een parkeerplaats is geen simpel iets. Maar toch ga ik er nog wel een terug stappen, het is een mooie streek daar.
De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

Wel heel blond.

Een blondine komt met een baby op haar arm het consultatiebureau binnen en vraagt of het kindje gewogen kan worden. De verpleegkundige antwoordt: 'Sorry mevrouw, de kinderweegschaal is kapot. Maar we kunnen het wel oplossen met onze volwassenenweegschaal.
We wegen dan eerst de moeder en het kindje samen en vervolgens alleen de moeder. We trekken het gewicht van de 2de meeting af van de eerste en hebben zodoende het gewicht van de baby'.
Oh, maar dat werkt in mijn geval helaas niet zegt de blondine. Waarom dan niet? vraagt de zuster. Zegt de blondine: 'Omdat ik niet de moeder van het kindje ben maar de tante!'

Het weekend van 1 mei.

Het was een prachtig lang wandelweekend, We waren reeds van dondervoormiddag aan de kust voor het lange weekend. Op vrijdag 1 mei namen we daar deel aan de “23ste Grote Westpoldertocht” te Koekelare, een prachtige zonnige dag, goed voor 25 km wandelgenot waar veel volk op afkwam, iets meer dan 2000 deelnemers waren op de afspraak. Zeker voor herhaling vatbaar.
Dan op zaterdag en zondag 2 en 3 mei kwam het evenement waarvoor we naar de kust waren afgezakt, nl. de “40ste Internationale Tweedaagse van Vlaanderen te Blankenberge”, we hadden hier gepland om telkens deel te nemen aan de 24 km. Op zaterdag met zon van in de voormiddag, op zondagmorgen betrokken in de voormiddag maar droog en dan vanaf de middag volop zon maar veel wind in de Uitkerkse polder. Dit was weer een groot succes met 10.329 inschrijvingen, een nieuw record.
We hebben reeds een plaats besproken op de boerderij voor volgend jaar wanneer de tweedaagse plaats vind op 1 en 2 mei. We hopen natuurlijk op hetzelfde weer als dit jaar. Hoop doet leven. Meer hierover verder in de week, met de foto’s natuurlijk.