Als ik aankom te Wortel aan de startzaal is het prachtig weer en warm, heel warm, vele bekende gezichten uit binnen en buitenland, inschrijven voor de 25 km, anderen doen dit voor de 75 of 100 km. Veel Nederlanders natuurlijk, we liggen hier vlak op de grens, ook opmerkelijk veel Duitsers.
Gids van dienst is Jan Brosens, een heel sympathiek uitziende man en dat is hij ook, het eerste fluitsignaal roept iedereen naar buiten in de warmte en 5 minuten later zijn we weg. Jan legt er onmiddellijk de pees op en de plaatsen in het peloton worden ingenomen, ik looptamelijk mee vooraan, ik heb bij vorige deelnames ondervonden dat het daar gemakkelijker stappen is.
Eerst wat straatwerk en langs binnenbaantjes en dan komen we gelukkig in een lange rechte strook onder de bomen en niemand is daar kwaad om, iedereen zweet als een paard, maar dan wel gekleed natuurlijk, maar ook aan de schaduw komt een einde als we tussen de velden beginnen te stappen. Zo komen we na 9 km zweten aan de eerste wagenrust naast een boerderij, iedereen zoekt de schaduw op met in de ene hand een nectarine en in de andere hand frisdrank die vlot in de keelgaten verdwijnt.
5 minuten zijn zo om en het startfluitje zet ons terug aan het stappen. We zijn ondertussen de Nederlandse grens overgetrokken, we trekken nu richting Minderhout maar dan gaan we rechtsaf om zo toch nog even op Nederlandse bodem te blijven, het is hier net zo warm als in België dus daar moeten we het niet voor laten.
We komen even in een natuurgebied, volgens ons was het meer een weide vol met koeienvlaaien maar wie zijn wij Belgen om de Nederlanders een natuurgebied af te pakken. Even een evenwichtsoefening over een bruggetje en dan zijn we terug op een beter begaanbare weg en terug op Belgische bodem. Na 6,5 km zwoegen en zweten komen we in de plaatselijke kantine van een petanque club, de toog wordt er bestormd alsof we op de Gentse Feesten zijn. Pinten pakken mannen, de voorraad inslaan want 15 minuten duren ook hier niet lang.
Terug de warmte in en terug op weg, het zweet loopt langs beekjes op weg naar verdamping. Velden en straten zijn ons deel, en maar drinken van de meegenomen voorraad maar al wat er in gaat is even vlug terug uitgezweet. Zo stappen we ook nog tweemaal de grens over om dan richting Wortel te trekken. We denken dat Jan zijn stal geroken had want het gaat een stapje sneller en er komt een breuk in het peloton, maar gelukkig is het een lange rechte straat terug naar de startplaats, dus iedereen komt op zijn eigen tempo binnengestrompeld op zoek naar eten maar vooral naar drank.
Voor de moedigen die de 75 of 100 doen is er een lekkere koude schotel klaar maar er wacht hen nog een lange dag en nacht, hopelijk brengt die een beetje verkoeling. Ik neem nog afscheid van Kim Geudens die ook de 25 stapte en spreken af voor de Euraudax 50 te Terhagen in Oktober. De airco in de auto is op dat moment mijn beste vriend, uitgedroogd en tevreden naar huis terug. Jan, bedankt, het was een mooie wandeling. De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.
Gids van dienst is Jan Brosens, een heel sympathiek uitziende man en dat is hij ook, het eerste fluitsignaal roept iedereen naar buiten in de warmte en 5 minuten later zijn we weg. Jan legt er onmiddellijk de pees op en de plaatsen in het peloton worden ingenomen, ik looptamelijk mee vooraan, ik heb bij vorige deelnames ondervonden dat het daar gemakkelijker stappen is.
Eerst wat straatwerk en langs binnenbaantjes en dan komen we gelukkig in een lange rechte strook onder de bomen en niemand is daar kwaad om, iedereen zweet als een paard, maar dan wel gekleed natuurlijk, maar ook aan de schaduw komt een einde als we tussen de velden beginnen te stappen. Zo komen we na 9 km zweten aan de eerste wagenrust naast een boerderij, iedereen zoekt de schaduw op met in de ene hand een nectarine en in de andere hand frisdrank die vlot in de keelgaten verdwijnt.
5 minuten zijn zo om en het startfluitje zet ons terug aan het stappen. We zijn ondertussen de Nederlandse grens overgetrokken, we trekken nu richting Minderhout maar dan gaan we rechtsaf om zo toch nog even op Nederlandse bodem te blijven, het is hier net zo warm als in België dus daar moeten we het niet voor laten.
We komen even in een natuurgebied, volgens ons was het meer een weide vol met koeienvlaaien maar wie zijn wij Belgen om de Nederlanders een natuurgebied af te pakken. Even een evenwichtsoefening over een bruggetje en dan zijn we terug op een beter begaanbare weg en terug op Belgische bodem. Na 6,5 km zwoegen en zweten komen we in de plaatselijke kantine van een petanque club, de toog wordt er bestormd alsof we op de Gentse Feesten zijn. Pinten pakken mannen, de voorraad inslaan want 15 minuten duren ook hier niet lang.
Terug de warmte in en terug op weg, het zweet loopt langs beekjes op weg naar verdamping. Velden en straten zijn ons deel, en maar drinken van de meegenomen voorraad maar al wat er in gaat is even vlug terug uitgezweet. Zo stappen we ook nog tweemaal de grens over om dan richting Wortel te trekken. We denken dat Jan zijn stal geroken had want het gaat een stapje sneller en er komt een breuk in het peloton, maar gelukkig is het een lange rechte straat terug naar de startplaats, dus iedereen komt op zijn eigen tempo binnengestrompeld op zoek naar eten maar vooral naar drank.
Voor de moedigen die de 75 of 100 doen is er een lekkere koude schotel klaar maar er wacht hen nog een lange dag en nacht, hopelijk brengt die een beetje verkoeling. Ik neem nog afscheid van Kim Geudens die ook de 25 stapte en spreken af voor de Euraudax 50 te Terhagen in Oktober. De airco in de auto is op dat moment mijn beste vriend, uitgedroogd en tevreden naar huis terug. Jan, bedankt, het was een mooie wandeling. De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.
8 opmerkingen:
Wortel? Nog nooit van gehoord. Peer, Appels, ..... Blijkbaar zijn groenten en fruit goed vertegenwoordigd in België.
Verdorie, ben spijtig dat ik er niet bij was. Jaja, dat die euraudaxers naar de bar stormen, dat ken ik :-).
Helaas had ik geen openbaar vervoer daarheen en eigenlijk had ik wel nog een beetje werk in huis.
@ ambigirl, zo zie je maar dat wandelen goed is voor aardrijkskunde.
@ maaike, en je had een zonnetje kunnen meepikken ipv de regen.
Goed gezegd Freddy ! En ondanks de hitte gaan we door, nu zaterdag in Spa, en dat Joost maar vele prachtige fotos neemt, ik haal daar alweer een schelp. Wetende dat je in Schelle woont wens ik je nu 4 bijzonder slaapvolle nachten, voor enige duiding hierbij ga naar www.casablancafestival.be en de reacties ( "blog" ), mijn naam is " Arend ". Het was wederom ook nagenieten van je fotoverslag.
Tot-tot, Kim
@ kim, veel wandelgenot in Spa en gefeliciteerd met uw zoveelste schelp. Het lawaai valt hier, waar ik woon nog goed mee. Tot dan.
1 1,2,3,4,5,6,7 zo gaat het goed, zo gaat het beter, alweer een kilometer! en vanvoor, daar stappen ze goed door en vanachter, daar stappen ze wat zachter
.... en wat er tussenin in dit staplied gebeurd, zal ik maar niet vertellen.
@ gwy the alder, ook niet stilletjes?
Een reactie posten