Het kan iedereen al eens gebeuren, tegenslag, overlast in de buurt, het druk hebben, een deel van de familie in de lappenmand. Velen zullen zeggen, ja dat ken ik, wel wij nu ook.
Reeds maanden overlast van jonge snaken die de buurt onveilig maken met hun lawaaierige bromfietsen en dan op straat in het donker komen vergaderen 2 huizen verder met de nodige decibels, gisteravond dus nog maar eens naar oom agent geweest en daar met echtgenote weer eens ferm ons gedacht gaan zeggen, het scheen ditmaal indruk te maken, afwachten dus.
Voor de rest, ja, zuster al enkele dagen in het ziekenhuis en gaat deze namiddag onder het mes, schoonbroer van hetzelfde, dus ook vandaag onder het mes. Een mens wenst dan met nieuwjaar aan iederen veel geluk en de allerbeste gezondheid, maar in de derde week van het nieuwe jaar is het al van dattem.
Eerlijk gezegd had ik me dit jaar toch anders voorgesteld, maar daar heeft men natuurlijk geen vat op. Er is natuurlijk altijd het gezegde "We staan ervoor, en we moeten er door".
Moest het hier even wat aan de stille kant zijn op mijn blog, dan weten jullie van wanten, wordt vervolgd.
4 opmerkingen:
Twee jaar geleden was het hier net zo: kort na nieuwjaar moest mijn man opgenomen worden in de spoed en meteen onder het mes. Vreselijk zulke dingen.
Maar laat mij u een hart onder de riem steken: heel veel sterkte en hopelijk wordt alles snel weer als vanouds...
@ caroline, bedankt voor de bemoedigende woorden, hopelijk komt het goed.
Veel sterkte! Hopelijk volgt er snel beterschap!
@ pierre du coin, alvast bedankt.
Een reactie posten