Een dagje naar de Zoo te Antwerpen.

Gisteren trok ik met echtgenote per trein van Schelle naar Antwerpen-Centraal waar we met onze lidkaart van de Zoo nog eens een bezoekje zouden brengen aan de schepselen der natuur in de Zoo. We namen sinds lang nog eens de trein, zo moesten we geen parking zoeken, en of betalen en je stapt als het ware van de trein in het dierenpark. De trein stopte in Antwerpen-Zuid voor een normale halte, doch de stop duurde tamelijk lang, tot men langs de luidspreker melde” Wegens een technische storing zal het oponthoud een 10 tal minuten duren en bla bla bla enz.”. Eerlijk gezegd kon het ons geen ene moer schelen, we hadden de ganse dag tijd, maar je zou er maar eens je trein door missen in Antwerpen-Centraal.

Telkens je de Zoo binnenstapt is er wel weer iets veranderd of is men daar met een schare volk aan bezig, en het was nu ook weer niet anders. Vele gebouwen zijn erbij gekomen of zullen dat nog doen, aan de achterzijde van de tuin zijn de oude huizen inmiddels afgebroken, dus daar kan men ook al beginnen uitbreiden, bladeren kuisen is ook een groot werk deze tijd van het jaar.

Rond 12:30 uur slenteren we naar het zelfbedieningrestaurant,  de dieren werden overal gevoederd en zien eten doet eten zegt men. Ook hier hadden grote werken plaats gevonden, volledig vernieuwd en met nieuwe meubeltjes zag het er best prettig uit. We namen beide een dagschotel, bestaande uit kalkoengebraad met spruitjes in kaassaus en spekjes en aardappeltjes. Een ruime portie voor 10 € en heel smakelijk, bij de jaarlijkse vernieuwing van onze lidkaart krijgt men 2  verminderingskaarten van 4 €, te besteden in het restaurant of de Zoo winkel. Mooi meegenomen dus.

Met een volle buik slenteren we van links naar rechts en van boven naar onder en kunnen zo de ganse dierentuin doorlopen en kunnen we de dieren in hun nieuwe verblijfplaatsen nu steeds beter bekijken, en ook fotograferen, ik kon hier wel een paar mooie foto’s versieren, de komende dagen kunnen die wel te zien zijn op mijn blog, het fotograafje. We komen ook veel personeel tegen die op het scherm kwamen in de reeks” Het leven zoals het is, De Zoo”.  Altijd prettig om te zeggen, kijk, die vrouw of die kerel hebben we ook gezien. En geloof me, hier loopt een volkje rond aan personeel .

Het is stilaan grijzer aan het worden en we besluiten dan maar terug naar het station te trekken, we hebben nog een half uurtje voor de trein vertrekt, dus in het cafetaria nemen we nog rustig de tijd om een lekkere koffie te slurpen. En dan terug met het spoor naar huis, zonder technische storing ditmaal.