Wandeling te Eksaarde en de Kruisvinding.

Op Pinkstermaandag was er een wandeling te Eksaarde georganiseerd door “De Doetjes” om geld bijeen te sprokkelen voor deelname aan de Oxfam Trail Walk. De deelnemers hieraan bestaat uit een team van 4 personen welke in de Hoge Venen een tocht zullen maken van 100 km. Voor deelname aan deze helse zware tocht moet elk team 1500 € doorstorten aan Oxfam, meer hierover vindt je hier. Men kon in Eksaarde inschrijven voor deelname voor de prijs van 4 €, hiervoor had men de prachtige wandeling en 2 consumatie’s. Hiervoor kwamen 142 wandelaars opdagen, waaronder heel veel wandelbloggers die elkaar nu ook eens in levende lijve konden ontmoeten, als dat dan ook nog niet was gebeurd ergens ten lande op een wandeling. Er waren natuurlijk Guy als mede organisator, de Walking Bears, hun verslag kan je hier vinden, verder ontmoete we na de wandeling nog Dirk, zijn verlag vindt je hier. Verder waren er nog Aartje en Rob uit Nederland, hun verlag kan je hier vinden. Gelieve niet op de pianist te schieten indien ik iemand vergeten ben, dat was dan zeker niet de bedoeling, maar het was zeker een prachtige dag, natuurlijk is het wel een beetje jammer voor al de gedane moeite dat er niet meer wandelaars aanwezig waren, maar alle begin is moeilijk.
Nu het verhaal.
In 1621 vertelde pastoor Busselius “van de heerlykheede van Exaerde” in een boekje de legende over de vondst van “twee Miraculeuse Crucifixen” in zijn parochie.
In 1317 is een boer, Boudewijn met de Negen Ponden, aan het werk wanneer hij met zijn spa tegen een kruis stoot. Hij haalt het kruis uit de grond en er vloeit bloed uit. Hij brengt het naar zijn hoeve en hervat zijn werk. Hij vindt nog een kruis, een speer en twee Romeinse schalen. Ook die draagt hij naar zijn erf en dan beginnen de klokken van de kerk van Eksaarde te luiden. De verwondering is groot en Boudewijn gaat de pastoor inlichten.
In processie worden de kruisen naar de kerk gebracht. Een toeschouwer die ongelovig zijn hoofd schud krijgt het niet meer recht tot hij berouwvol voor de kruisen gaat bidden. Nog vele andere mirakels deden zich voor.
De gemetselde waterput voor de kapel zou de plaats zijn waar Boudewijn met de Negen Ponden de miraculeuze kruisen vond. Al in de vijftiende eeuw was er sprake van.
Ten Oosten ervan bouwden in 1632 het heer van Eksaarde Lanchals en zijn echtgenote de Gruutere de Kruiskapel. Boven de ingang is op een steen het verweerde wapenschild van de twee adellijke families te zien. Een kruisweg met veertien kapelletjes verbindt deze “Verre Kapel” met de kerk.
Elk jaar doen gelovigen nog die kruisweg, vooral gedurende de noveen, na het feest van de Kruisverheffing (14 sept.) want achter dit oude verhaal zit een geloofsgegeven van alle tijden: God laat zich vinden.