Zaterdag 25 oktober ging ik op weg naar Lebbeke om daar een wandeling te gaan maken van 24 kilometer. Goed weer met zon maar een beetje aan de frisse kant, ja, in oktober kan dat al eens gebeuren natuurlijk. Ik vertrek uit zaal Heidehof onder een blauwe lucht.
We stappen even door de zijkant van Lebbeke en in de verte komt dan ook mist opzetten die ik thuis al had. In de nevelslierten duiken we het wachtbekken gebied in, hetgeen in de mist ook wel zijn charme heeft, door de mist is het er muisstil. Een bord aan de ingang van het gebied had ons de raad gegeven om op de wandelpaden te blijven daar er drijfzand aanwezig is, en ik wil het zeker geloven als ik het hier bekijk, zonder de mist en in de zon kan ik me voorstellen dat het hier heel prachtig moet zijn. We maken hier een lus van ongeveer 6 km en komen voor onze eerste controle terug in de startzaal. Een soepje en terug op weg.
We doen even een stukje weg van deze morgen en stappen dan linksaf om in de veel aanwezige velden te stappen, de verdrogende maïs is men hier in alle haast aan het maaien, het zijn nu drukke dagen (en nachten) voor de landbouwers en hun enorme machines. Ik kom zo na 5 km in de dorpskom van Opstal waar we een controle hebben in het lokale café, maar vermits alle afstanden hier komen is het hier even teentjes trappen, dus ik stempel hier en ben er vandoor.
Ik hoop erop dat ik in de volgende lus van 10,5 km op de goedheid van een kroegbaas mag rekenen die zo goed wil zijn om zijn café op onze weg te leggen. We trekken nu richting Buggenhout waar we jammer genoeg maar héél even van het prachtige “Buggenhoutbos” mogen stappen, het is altijd een genoegen als ik hier kan rondstruinen en nu zeker in de herfst. En dan , ongeveer halfweg van deze lus komt mijn gebed uit en kan ik in alle rust genieten van een smakelijke Duvel in mijn zelfgekozen rustpost. Nu ik met gevulde brandstoftank rondstap kom ik zeker door de volgende 5 km terug in het café te Opstal. Het is hier nu gelukkig wat rustiger en kan ik zelf een zitplaatsje veroveren, wat een luxe.
Nu nog 3.5 terug naar Lebbeke door de velden, het koolzaad staat hier gewoon prachtig geel te zijn en de geur die hier aanwezig is, is er een om U tegen te zeggen, heerlijk om op zo een moment door de natuur te wandelen en voor ik het weet ben ik terug in de startzaal, nog even stempelen, en met enkele vrienden wat napraten met een heerlijke Duvel en meer moet dat niet zijn voor een prachtige wandeling op een mooie zaterdag.
De foto’s van de wandeling kan je hier bekijken.
We stappen even door de zijkant van Lebbeke en in de verte komt dan ook mist opzetten die ik thuis al had. In de nevelslierten duiken we het wachtbekken gebied in, hetgeen in de mist ook wel zijn charme heeft, door de mist is het er muisstil. Een bord aan de ingang van het gebied had ons de raad gegeven om op de wandelpaden te blijven daar er drijfzand aanwezig is, en ik wil het zeker geloven als ik het hier bekijk, zonder de mist en in de zon kan ik me voorstellen dat het hier heel prachtig moet zijn. We maken hier een lus van ongeveer 6 km en komen voor onze eerste controle terug in de startzaal. Een soepje en terug op weg.
We doen even een stukje weg van deze morgen en stappen dan linksaf om in de veel aanwezige velden te stappen, de verdrogende maïs is men hier in alle haast aan het maaien, het zijn nu drukke dagen (en nachten) voor de landbouwers en hun enorme machines. Ik kom zo na 5 km in de dorpskom van Opstal waar we een controle hebben in het lokale café, maar vermits alle afstanden hier komen is het hier even teentjes trappen, dus ik stempel hier en ben er vandoor.
Ik hoop erop dat ik in de volgende lus van 10,5 km op de goedheid van een kroegbaas mag rekenen die zo goed wil zijn om zijn café op onze weg te leggen. We trekken nu richting Buggenhout waar we jammer genoeg maar héél even van het prachtige “Buggenhoutbos” mogen stappen, het is altijd een genoegen als ik hier kan rondstruinen en nu zeker in de herfst. En dan , ongeveer halfweg van deze lus komt mijn gebed uit en kan ik in alle rust genieten van een smakelijke Duvel in mijn zelfgekozen rustpost. Nu ik met gevulde brandstoftank rondstap kom ik zeker door de volgende 5 km terug in het café te Opstal. Het is hier nu gelukkig wat rustiger en kan ik zelf een zitplaatsje veroveren, wat een luxe.
Nu nog 3.5 terug naar Lebbeke door de velden, het koolzaad staat hier gewoon prachtig geel te zijn en de geur die hier aanwezig is, is er een om U tegen te zeggen, heerlijk om op zo een moment door de natuur te wandelen en voor ik het weet ben ik terug in de startzaal, nog even stempelen, en met enkele vrienden wat napraten met een heerlijke Duvel en meer moet dat niet zijn voor een prachtige wandeling op een mooie zaterdag.
De foto’s van de wandeling kan je hier bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten