Er even tussenuit.

Onze reistassen zijn gevuld want straks (vandaag donderdag dus) rond 11:00 uur trekken we er even tussenuit nor de Vlaamsche kueste te Wenduine, we gaan daar dan wat kilometers stappen zoals gewoonlijk. Op vrijdag 1 mei te Koekelare om een beetje op te warmen voor de Internationale wandeltweedaagse te Blankenberge op zaterdag en zondag. Op maandag komen we dan terug richting Schelle.

Meer over de 2 daagse van Blankenberge kan je hier vinden.

Op rust zijn.

Op zijn Brussels

On d'Eimelpout.

Passeide weik schit er in iene ki 'fi sportkoesj on 150 in d'eur oeit de parking van den Tour et Taxis, vleegt den avenue du Port op, ouver de place Sainctelette direction quai des Charbonnages. Doê kroeist ërn malheureusement nen "old-timer". De chauffeur van da deux-cheveauxke smait ërn opzaa vè den andere t'eviteire, verleest de kontrol van za steur en rait recht de voêt in.
Vried aksident !
'n Bekke loêter belle z'on d'eimelpout en Sinte Pieter doot oupe. "Aah ! 'k aag et
gepaasd ... ga zet daane van da aksident dojuste in Brussel nawo. Zet a mo twie
meneute nei vè e wa te bekomme, ik goên mannen boek oêle." ... mo as Sinte-Pieter wei on den antrei van den eimel kornt, es daan pei no "verra plus"(1) De Sint vindt da kerjuis,iel kerjuis zëJf, let nog is no baneie, doot dèn de pout too, pakt zannen boek vroem mei en goê voesj za koemeke raaispap oeiteite .
Ei ei nog mo vès zanne gaave IeipeI vast of de belle goê vanêr. AI lichtelaaik opgesmeite goêt ëm nog is de pout oupe doon. "Awel, zedde waal doê ?" vroêgt ërn dezelfde pei van do sebeet, "... lëstert è ... ik em mannen boek al
vanêr op zan pIosj gezet, 'k zaI ërn goên wei oêle ... mo riskeig et ni van waal weg te luupe !"
Mo seulement, ba de retour van Sinte Pieter on d'eimelpout es daan pei toch vroem de pist in. "Aaaa neie è ... naa es't genoeg è en trop es te vuil" paast onzen aailege. "Naa blaaif ek 'n bekken ee, want zeet dat ëm nog is tê weikomme ! Mo dèn goêt ëm zan saloê kraaige zenne !" .
De belle goê vè den derde ki ! Sinte Pieter vIeegt oeit: "Zeg, es dat ee bekanst gedoên jaa van mè maa te vaaif meneute t'aave? Ge moet weite wa da ge wilt è ••• dat es ee ginnen entrée libre zenne, 't es binnen of 't es boeite!"
De chauffeur van et deux-chevauxke: "Mo, mo Sint Pieter ... ge moet zoe kwoêd ni zaain op maa ... ik kan ekik doni oên doon. Z'emme ma do gefluis oeit de voêt gevist en naa zaain z'on 't probeire van te reanimeire ... en vantaaid lukt dat 'n bekke '" en dèn venêr wei ni !"

(1) VERRA PLUS: Futur simple (toekomende tijd) van de Franse infinitief "ne plus voir"= niet meer (terug) zien. Wordt
meestal gebruikt in de betekenis van "een ver afgelegen en niet nader te omschrijven plaats".

Golfongelukje.

Twee vriendinnen spelen een potje golf op een zonnige zaterdagmorgen.
Bij de zevende hole gaat 't mis.
Eén van de vrouwen raakt de bal volkomen verkeerd en ziet het ding tot haar afgrijzen regelrecht op een groepje mannen af suizen.
En ja hoor, bam!
Eén van de mannen stort ter aarde, gillend van de pijn, terwijl hij met zijn handen naar zijn kruis grijpt.

De vrouw rent geschrokken naar de man toe en put zich uit in excuses.
"Laat me je helpen," zegt ze, "ik ben fysiotherapeut, en ik weet hoe ik de pijn zou kunnen verzachten, als je me toestaat."
"Neeeeeeeee, auwauwauw, nee hoor, auw, het gaat wel weer, over een minuutje," kreunt de man, rollend over de grond in de foetushouding.
"Heus, ik sta erop," houdt de vrouw vol, "je zult zien dat ik echt goed ben."
"Nou, vooruit dan maar," kreunt de man.
Daarop legt de vrouw de handen van de man opzij, opent zijn gulp, brengt haar hand naar binnen en begint hem zachtjes te masseren.
"Nou...hoe voelt dat?" vraagt de vrouw verwachtingsvol.
"Ja, heerlijk," antwoordt de man, "maar mijn duim doet nog steeds verschrikkelijk veel pijn!"

 

Paasweekend = wandelweekend.

Dit weekend hebben we letterlijk en figuurlijk ons beste beentje voorgezet. Een lang weekend, dus 4 dagen wandelen, opvallend bij de 4 wandelingen was, dat het water hier steeds een grote rol in speelde, maar steeds met een andere naam of eigenschap.
Vrijdag ging ik 15 km stappen te Denderbelle onder een prachtige zon, en inderdaad, het was hier de Dender die de hoofdrol opeiste, een zeer mooie natuurwandeling langs zeer rustige wegen, ook gemeenten als Oudegem en Mespelare en het gehucht St Gillis kwamen hier in het stuk voor.
Zaterdag was dan de gemeente Battel aan de beurt, goed voor 21 km wandelgenoegen, hier waren aan de ene kant het kanaal dat hier zijn weg zoekt naar Leuven dat onze partner werd en aan de andere kant, de Dijle die we voor een tijd volgden. Ook nu was de zon van de partij en konden we in T-shirt rondlopen, en dat gaf een prettig gevoel, op de rustposten zaten de terrasjes dan ook goed vol.
Zondagmorgen toen ik naar Melsbroek reed kreeg ik een regenvlaag te verwerken, dan was het betrokken toen ik vanuit de kazerne van de 15de Wing vetrok voor 30 km, maar stilaan klaarde het uit en kon het verder in T-shirt, het ging via Elewijt richting Houtem en Perk naar Peutie, onderweg konden we de vele kastelen bewonderen die hier op onze wandeling de revue passeerden. Onze watergezel van dienst was ditmaal de Baarebeek die lang gevolgd werd door het prachtig groene bos.
Op Paasmaandag ging het dan richting de Kempen naar Sint-Lenaarts, een deelgemeente van Brecht, en dan zijn we vertrokken voor 25 km wandelen, deels langs het kanaal dat ons hier vergezelde en verder in de afwisselende natuur van velden, bos en melkvee bedrijven. De 3 controleposten waren trouwens op zulk een landbouwbedrijf waar we gastvrij werden ontvangen. Een mistige start, maar al vlug klaarde het uit en konden we weer verder in T-shirt. We konden hier, net als in de Rupelstreek genieten van de vele kleiputten die hier aanwezig waren, sommigen worden nog steeds ontgonnen of men is gestart met het afgraven, het doet een beetje aan thuis denken.
Het was een pracht van een Paasweekend, hopelijk hebben jullie er ook van genoten, was het altijd maar zulk zonnig weer, van mij mag het alleszins.

Marathonwandeling te Kasterlee 50 km.

Zaterdag 4 april vertrok ik vanuit de startzaal in Kasterlee om 7:15 uur in de mist op weg voor een tocht van 50 km, ingericht door “De Pompoenstappers”. De Kempen zijn een garantie voor een rustig rondje bos wandelen, en het duurt dan ook niet lang of we zitten volop in de natuur. Na even stappen komen we in het bosgebied “Grootgoor” het is hier rustig, er zijn op dit stuk enkel de wandelaars van de 50 km. We steken een drukke baan over en terug in het bos richting “Kleingoor” wat verder een camping, dan door de “Rulheide” en het Koningsbos naar de eerste controlepost “Boslicht” na 9,2 km, een cola en verder op stap.
Op weg richting Lichtaart, wat we rechts laten liggen en dan door “Boskant” gaat het naar Achterlee waar we op een boerderij met aangebouwde tent onze tweede controle hebben na nog eens 9 km, Na een goed gevulde groentesoep met een boterham gaat het verder. Nu een korter stuk van 6,8 km, dit brengt ons steeds door bos naar Heerle en daar volgen we een heel stuk de mooie natuur van een waterloop, zo komen we in “De Hoek” en in Tielen waar het O.C. Tielen onze derde controlepost is. Enkele weken geleden was ik hier nog aan de start van een Euraudax. Wat eten en verder.
Hier maakt de 50 km een lus van 10,6 km, we stappen door de Robbenwijk, langs de Verbrande Hoeve, Baldau, en steken de Kleine Caliebeek over richting Hoge Rielen en dan door de Breemakker terug naar het O.C. Tielen voor een vierde controle, hier worden 2 cola’s gretig naar binnen gewerkt van de dorst en dan verder op weg.
We stappen door de schijnbaar eindeloze bossen naar controlepost “Boslicht” waar we onze eerste halte hadden, maar hiervoor moeten we wel nog eens 9,2 km stappen, hierbij komen we door de plaatsnamen als Kleinbroek, Hanedonken, Het Broek, De Zandkapel en langs Lichtaart terug naar de rustpost. Nog 5.2 km te gaan tot het einde, dus hier mag er gerust een Duvel op gedronken worden.
Voor het laatste gedeelte volgen we in het bos de loop van de “Grote Caliebeek” hier is het oppassen geblazen voor de uitstekende boomwortels die goed verstopt zitten onder het bladerdek, even verder komen we nog langs “Het Kabouterhuis” met bijbehorende speeltuin en even verder zijn we rond, de 50 km zitten er op en het is 16:15 uur als ik afstempel. Een pracht van een natuurwandeling, jammer voor het iets mindere weer maar daar kunnen we helaas niets aan doen, het was gelukkig de hele dag droog en dat is toch al mooi op zich.
De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.

Kasteel "Hof van Tielen".

Het kasteel van Tielen is een van de oudste in de streek. In 1320 werd Tielen van het Land van Geel afgescheiden en Jan Berthout, ook Jan van Duffel genoemd, omdat hij in Duffel woonde, werd de eerste Heer van Tielen. Het was evenwel zijn zoon Hendrik die rond 1370 hier in dit Tielenhof kwam wonen.
Ongeveer 600 jaar lang zou dit hof in familiebezit blijven. De 18de en de laatste Heer van Thielen was Filip Frans Jozef Rogier Van der Gracht der Rommerwael. Zijn beheer viel namelijk tijdens de Franse overheersing en de Fransen schaften alle leengoederen af.
In 1826 werden de aangeslagen goederen aan de erfgenamen van de eigenaars (twee jonkvrouwen) teruggegeven die er enkele verbouwingen aan lieten uitvoeren, zoals onder andere te zien is aan de gravure van rond 1680 en nu.

Het kasteel is niet vrij toegankelijk, gelieve dus de pricacy van de bewoners te respecteren.

Grashopperstocht te Scherpenheuvel.

Zondag 29 maart gingen we met WSV Schelle op busreis naar Scherpenheuvel, stipt om 8:00 vertrokken uit Schelle maar blijkbaar had de chauffeur zin in een rondje Vlaanderen want we deden er meer dan 1 ½ uur over om in de startzaal te belanden, dan was het reeds overvol want om 10:00 uur waren er reeds 1805 wandelaars ingeschreven, dat beloofde. Een kwartiertje later kunnen we dan op weg voor 22 km.
Eerst een stukje door het centrum op weg naar de Basiliek waar we even rondstappen om dan langs de kruisweg af te dalen waar de mooie natuur van het Hageland op ons wacht. Als we beneden linksaf draaien komen we reeds in het veld en de zon komt zowaar meewandelen, we hebben hier zeker geluk. En dan komen we in het slijk terecht en is het schuiven en schaatsen. We stappen hier een stuk van 6.8 km richting Kaggevinne waar we in zaal “De Ketel” onze eerste controlepost hebben , wat eten en drinken en maar weer verder.
We verlaten het dorp en in de verte links zien we de stad Diest liggen, bergop gaat het nu naar rechts richting het “Prinsenbos” rechts in de verte zien we hogerop nu Kaggevinne liggen waar we vandaan kwamen. We komen nu in Assent, een deelgemeente van Bekkevoort, hier gaat het nu via een holle weg sterk bergaf, mag ook al eens, via het “Mierenberg wandelpad” komen we na 7,7 km aan in onze tweede controlepost van de dag, in zaal “Trefpunt”, hier is het op dat moment al wat rustiger en vinden we makkelijk een plaatsje om nog wat te eten en te drinken.
Het is 14:15 uur als we de zaal verlaten voor een laatste stuk van 7,2 km, en de bus vertrekt om 16:00 uur dus moeten we niet te veel meer blijven spelen onderweg. De volgende holle weg komt eraan en dat wil zeggen steil bergop in de drab, dus weer schuiven, een stuk hoger wordt het een zandweg die beter begaanbaar is , intussen belanden we tussen de velden en in de verte duikt de kathedraal op, maar ze sturen ons toch nog een heuvel op naar rechts, wanneer we boven naar links gaan mogen we nog eens genieten van een lekker modderbad waar geen ontkomen aan is. We staan er voor en we moeten er door, zo simpel is het. Nog veel bergop en wat minder bergaf later komen we moe maar voldaan terug in de startzaal die afgeladen vol zit. Er waren hier 3796 deelnemers en 80 daarvan waren lid van WSV Schelle, een mooi aantal. Stipt om 16:00 vertrekt de bus op de terugweg naar huis, en ook nu maakt de chauffeur er een ware rondrit van, geloof het of niet, als ik ooit nog eens in Scherpenheuvel kom ga ik voor die man een kaarsje branden dat hij de weg leert kennen, je weet maar nooit dat het helpt. De foto’s van de wandeling kan je hier vinden.