Maand december ten einde.

De maand is uit en daarmee komt er ook een einde aan 2008. Het was een jaar dat ik moeilijk kan vergeten, einde juni stopte ik met werken en zo kwam er uiteraard meer tijd vrij voor de hobby’s, daarmee steeg natuurlijk het aantal gewandelde kilometers tegenover de vorige jaren en of maanden.
We hebben ook deze maand toch zeker niet stilgezeten, waar hebben we nog gestapt?
Op 7 dec. te Heindonk, 22 kilometer, op 14 dec. te Veurne, 21 km, op 16 dec. te Schoten, 20 km, op 19 dec. te Lokeren, 25 km, op 20 dec. te Brugge, 22 km, op 21 dec. te Waarloos, 23 km, op 26 dec. te Branst, 18 km, op 28 dec. te Puurs, 18 km, op 29 dec. te Nieuwenrode 15 km en dan mijn laatste wandeling voor 2008 op 30 dec. nog 20 kilometer te Halle – Zoersel.
Deze wandeling was ook meteen mijn 100ste wandeling dit jaar, alles samen heb ik in 2008 de totale afstand gestapt van 2800 kilometer, een mooi gemiddelde van 28 km per wandeling.
Op 4 januari 2006 ben ik begonnen met mijn wandelingen, intussen heb ik in deze 3 jaar 267 keer mijn stapschoenen aangebonden om dan, tot nu toe de afstand van 6638 kilometer te hebben gewandeld.
In deze tijd heb ik vele plaatsen leren kennen, mooie foto’s kunnen nemen, en wat ik het bijzonderste vond in deze 3 jaar, ik heb ongelooflijk toffe mensen leren kennen en heb er veel vrienden bij gekregen.
Hopelijk kunnen we in 2009 een even goed wandeljaar beleven met deze vele toffe wandelaars, te veel om op te noemen. Langs deze weg wil ik iedereen een gezond en gelukkig wandeljaar 2009 toewensen, en ………tot wandels volgend jaar ergens in België of erbuiten.

Cute Animal Christmas Song.

Eindelijk nog eens helder weer.

Nu de helft van de calorierijke dagen voorbij zijn kunnen we nog eens gaan stappen met goed weer, naar de koude gaan we ons natuurlijk wat dikker kleden. De plaats van het gebeuren is te Branst (Bornem), organisator van het gebeuren is wandelclub Kwik Bornem. We kunnen er max. 18 km stappen maar daarmee zal toch al een ferm stuk van de taart verdwenen zijn.
En meer moet dat niet zijn.

Jingle Bombs.

Wat hebben we zoal uitgespookt in december.

Sommigen onder U zullen denken “het is daar zo stil, er wordt niet meer gewandeld in december”, niets is minder waar. Ik heb heus de beentjes niet stilgehouden, integendeel, door de vele wandelingen en het verblijf aan zee, en het bewerken van de foto’s ben ik niet meer zo vlot aan het schrijven toegekomen. Er kruipt echt wel wat tijd in als men het een beetje goed wil doen.
Op 7 december ben ik 22 km op de Broekventjestocht gaan stappen te Heindonk, de foto’s van deze wandeling kan je hier vinden.
Op 10 december zijn we dan naar zee vertrokken, we maakte van de gelegenheid gebruik om op 11 december een stadswandeling in Brugge te maken, goed voor ongeveer 11 km.
Op 12 december trokken we dan naar Damme om er de wandeling te maken uit “Het Groot Wandelboek Vlaanderen”, normaal een goede 15 km. We waren een klein beetje te ver gelopen, zodoende stapten we tot in “De Waterhoek”, om zo toch op de dijk te belanden waar we moesten zijn. Goed voor een kleine 4 km omweg, maar het weer was goed, dus geen enkel probleem, toch 19 km gestapt. Deze wandeling is een echte aanrader. Zaterdagmorgen reden we dan huiswaarts wegens een afspraak.
Zondagmorgen spoorden we dan naar Veurne om bij de Duintrappers 21 km te stappen in de “Veurne Ambachttocht”, zeker voor herhaling vatbaar.
Dinsdag 16 december was het dan een wandeling te Schoten, bij wandelclub Scota, door het gekende Peerdsbos dat zelfs in de winter de moeite is om te doorlopen, goed voor 20 km.
Op 19 december spoorde ik dan naar Lokeren om te stappen bij “De Lokerse Durmetrotters”, een pracht van een wandeling en dan nog met volle zon, gewoon genieten. Goed voor een kleine 23 km.
20 december spoorden we dan naar Brugge naar “De Brugsche Globetrotters”, dit jaar met een gans nieuw parkoers, een wandeling die je niet mag missen. Goed voor 22 km.
Zondag ging het dan richting Waarloos bij “De Kleitrappers”, we hebben er geen klei getrapt maar wel tonnen slijk en modder. Maar zoals ieder keer bij De Kleitrappers is het een zeer verzorgde wandeling. Goed voor 23 km.
Dit was het dan voorlopig, we hebben deze maand nog enkele wandelingen die we kunnen maken, en met een beetje geluk kom ik dit jaar aan de ronde som van 100 wandelingen, hoop doet leven.

Stuntelig stuntwerk.

Den Brusseleer.

Dit bericht heb ik ontvangen van een vroegere collega die ook op welverdiende rust is, hij is woonachtig te Laken en het toeval wil dat hij eveneens naar de naam Albert luistert, nee niet AlbertII. Regelmatig ontvang ik dan berichten van mijn reporter ter plaatse geschreven in het onvervalst Brussels zoals niemand het beter kon dan onze collega. Albert, hiervoor dank.
Het bericht.

Onzen Bère den Twide wet wei wa doon deis doêge. Ei aa al teige zan Paoola gezeit dat em mè de doêge vui de Kessemis ne ki op za gemak no den televees waa lette, en klet! Eit em toch vanèr wei gin krees on zan bien. Figeurlak deize ki, want et es nog ni zoe lank geleie dat em last aa van zanne rugge, en dat em on zan et es gopereid. En naa doon ze daane mens zanne konzjei no de vointsjes. En mier nog, daane soekeleir es zoe mo efkes al ouver de seifteg, en dèn doon ze daane nog dag en nacht fakke.
Da’s zeikerst oemda ze vanoeit et nasionoêl goevernement nog straffer waaie zaain as Frankske Vandenbroucke, dee da vreuger al ei probeiren oeit te legge da de mense moeste beginne paaze da ze tot seifteg zulle moote blaaive werke. En lap, naa doon ze do dus nog ne schëp bouvenop. As ze gin attense doon vroêgt den Albert sebeet nog za brugpansioon. Da zal oek wel zoe rap ni gebuire, want wee wet, den pakke z’em nog den elft van zan dotation royale af. Ondertussen es em dus wel goblizjeit van alle doêge en de weekend er nog baa zanne cache-poussière wei oên te trekke vè ’t stof van ’t goevernement af te doon.
Enfin, van et ex-goevernement. Allowwel da da ni zoe gemakkelaaik zal zaain, want et schaint dat er nog mier probleimen op komst zaain. W’emmen op de redakse guut da Leterme-Reynders-Dewaele-Milquet-Onkelinckx allemo ’n neu klacht on uile broek gon kraaige bei zjusteese. W’emme dovui de vuizitter van et BVT opgebeld, en daanen eit da gekonfirmeid. “Jajaa, et es ’n echte schanne. Dei polleteekers moote bei uile steel blaaive, dat es zoe al erg genoeg. Wa da ze naa gedoên emmen es schandaluis. Ik em do gin woure vui.” Mo wat emme ze dèn spesioêl oeitgestouke da gaaile zoe opgesmeite zet? “As et es vè boelvaartejoêter te moêke dèn moote ze dat on ons loête doon.
Et Brussels Volkstejoêter es al joêre beizeg mè tof en plezant tejoêter vol zwans, en waailen investisseire do alle doêgen in. En al zeg ek et zëlf, waaile zaain do vuil beiter in as et goevernement” zeit de vuizitter azoe on den telefon. Mo et schaint da gaailen oek ’n klacht goit neilegge? “Da’s vanaaiges da! Wa da ze naa de leste weik gedoên emmen es de giele radio en den telezevee gemonopolizeid vè ’n trazjedee à la Sjeekspier en alleman lachte persees of et was ne film van Charlot.
Dat es de la concurrence déloyale pur et simple. En dovui ouverweige waaile serjuis van klacht in te deene.” Want ge zet nog ni zeikerst? “Neie, vè de moment z’emmen on et oeitzeuke bei wee da me dei plainte moote depozeire. We zaain nog op zeuk no nen tribunal en ne zjeusj bei wee da me binsjt et proses vantaaid tot taaid is ne ki kunne belle vè te zegge oo dat em za vonnis moo schraaive. Iene dee geire echt schuun tejoêter zeet...”
DE REDAKSE (dee NOG NI GEDEMISSIONEID EIT).

Venus en Mars.

Onderstaand diagram illustreert het proces in de hersenen van een man en een vrouw op de simpele vraag van de partner: Willen we een glaasje gaan drinken?

De ultieme relatietest !!!!!

Mijn knappe vriendin en ik waren al meer dan een jaar met elkaar en besloten het erop te wagen. De huwelijksdatum werd vastgelegd maar er was 1 ding dat mij parten bleef spelen: haar bloedmooi jonger zusje.
Mijn toekomstige schoonzusje was 22, droeg ultrakorte minirokjes en liep gewoonlijk zonder beha. Als ze in mijn buurt was, gebeurde het regelmatig dat ze zich bukte en mij een hemels zicht op haar lekkers gunde. Dat kon geen toeval zijn. Ze deed zoiets nooit bij anderen.
Op een dag belde het kleine zusje om te vragen of ik even langs kon komen om de huwelijksaankondigingen met haar te overlopen. Ze was alleen thuis toen ik toekwam en fluisterde dat ze gevoelens en verlangens voor mij koesterde die ze niet kon overwinnen. Ze bekende mij dat ze 1 keer met mij wilde neuken voor ik zou trouwen en haar zuster tot vrouw zou nemen.
Ze zei met hese stem: ik ga naar boven, naar mijn kamer. Als je nog een laatste wilde beurt wil, storm dan de trap op en neem me. Ik stond als aan de grond genageld, kon mijn oren niet geloven, toen ik haar heupwiegend de trap op zag gaan.
Op de bovenste trede stroopte ze haar panty af en gooide die mij toe. Ik stond een ogenblik perplex, draaide me dan om en beende recht naar de voordeur. Ik opende de deur en liep naar mijn auto, daar stond heel mijn schoonfamilie verzameld.
Ze klapten allen in de handen. Met tranen in de ogen legde mijn schoonvader zijn arm rond mij en sprak: wij zijn zo blij dat je onze kleine test hebt doorstaan, We kunnen ons geen betere schoonzoon wensen !

Moraal van het verhaal

'Bewaar uw condooms altijd in uw wagen'.

Naar zee.

Vanaf morgenvroeg trekken we nog eens voor een 3 tal dagen naar onze schuilplaats op de boerderij te Nieuwmunster, jammer genoeg zijn er geen wandelingen in de week aan de kuststreek, geen probleem, we zijn in het bezit van goede wandelboeken, waaronder "Groot wandelboek Vlaanderen" een uitgave van Lannoo en dan het boek "Stap voor stad, de mooiste wandelingen van Knack" ook een uitgave van Lannoo.

Ik vrees dat de dagen weer véél te vlug zullen voorbij vliegen. We keren dan zaterdag in de loop van de voormiddag terug huiswaarts want  in de namiddag is het Kerstmarkt in de school van de kleinkindjes.

Door de goedkope treintickets tijdens deze periode in het weekend zijn we in overweging om zondag deel te nemen aan de "Veurne-Ambachttocht - 21ste wandelserie van de Westhoek", zo kunnen we deze streek ook eens al wandelend verkennen.

Wedden dat het vlug maandag zal zijn. 

Desperate Housewives.

De Paus in de Carrefour.

Paus Johannes Paulus was op privébezoek in ons land en hij had graag eens gewoon ,zoals iedereen, geshopt in een grootwarenhuis zonder lastig gevallen te worden door media enz... Carrefour zag dit wel zitten en ja hoor ...op de bewuste dag komt onze Paus (in burgerkleren) met zijn winkelkarretje de winkel binnengereden. Niemand spreekt hem aan en rustig kuiert hij door de rayons en vult ondertussen zijn karretje. Wat later schuift hij rustig aan in de file en legt alles mooi op de band, steekt daarna alles glimlachend in zakken van Carrefour, betaald daarna de kassierster en rijd vervolgens naar buiten.

Niemand herkent hem tot hij buiten op de parking komt. Daar ligt een rode loper die naar zijn wagen leidt en begint plots een fanfare een deuntje te spelen. Aan zijn auto gekomen staat de gerant van Carrefour met een bos bloemen...Onze Paus zegt verbaasd en ontgoocheld tegen de gerant: 'Ik had dit helemaal niet verwacht want ik wilde niet herkend worden en nu lapt U me dit ; waarom toch?' 'Wel' zegt de gerant 'We wilden U feitelijk alleen  maar feliciteren want U bent de eerste Pool die onze winkel verlaat zonder iets  te pikken!!!'